Tylko silna obywatelska wspólnota – wzorem tak przecież bardzo przed ponad stu laty zróżnicowanego społeczeństwa wychowanego w trzech zaborach – jest w stanie skuteczne rozwiązywać problemy, które pojawiają się przed nami dzisiaj i niestety z pewnością pojawić się będą przed nami także w przyszłości.
Umiłowanie wolności jest w Polsce szczególnie silne, jeśli zważyć, jak długo tej wolności Polakom brakowało w ostatnich dwóch stuleciach – pisze prof. Wojciech ROSZKOWSKI Przyjrzyjmy się mapie Europy po kongresie wiedeńskim z 1815 roku i po zakończeniu I wojny światowej. Widać wyraźne zmiany: w Europie Środkowej i Wschodniej powstało wiele nowych państw. W polskiej tradycji bardzo wyraźnie zauważa się jednak różnicę między „powstaniem” niepodległej Polski w 1918 roku a jej „odrodzeniem”, ponieważ ktoś, kto używa pierwszego określenia, ignoruje istotę tego,…
Po 123 latach niewoli zostało osiągnięte to, co uważano za niemożliwe – niepodległe państwo polskie, ostatecznie proklamowane w listopadzie 1918 r.
Une nation qui renaîtL’histoire polonaise est un trésor de connaissances sur la vie sociale et politique – ecrit prof. Wojciech ROSZKOWSKI Si l’on compare la carte d’Europe au sortir du Congrès de Vienne de 1815 à celle dessinée après la fin de la Grande Guerre, on constate un changement notable : l’apparition, en Europe centrale et orientale, de nombreux nouveaux États. Dans la tradition polonaise on fait néanmoins la distinction entre ‘apparition’ et ‘renaissance’, car celui qui utilise ce premier terme pour décrire les…
Les échos polonais de la Grande GuerreC’est avant tout l’écho des rêves polonais d’une intégration politique (on s’en est apperçu avec le temps) libre de toute tentation de ne réaliser que des intérêts particuliers centre-européens
Невичерпний польський духПольщі не було на мапі Європи, коли Марія Склодовська-Кюрі, як перша полька і перша жінка нагороджена Нобелівською премією, назвала відкритий нею елемент «полонієм», чим на постійно вписала «польську» присутність в таблицю елементів
De l’inlassable esprit polonaisPrivés d’État au XIX s., nous avons su non seulement bâtir nos culture, science et économie nationales, mais aussi fortifier un état d’esprit permettant aux générations successives d’espérer l’avènement d’une patrie enfin libre.
Sem um estado próprio, construímos no século XIX não só a cultura, a ciência e a economia nacionais, mas também criámos um estado de espírito que incutiu na mente de várias gerações nascidas em cativeiro os pensamentos sobre uma Polónia independente. Em novembro de 1918, um radiotelegrama enviado de Varsóvia, chegou a muitas capitais – de Washington a Tóquio – notificando o renascimento da República da Polónia. Informava que o governo polaco iria “substituir o domínio da violência à qual…
L’instancabile spirito polaccoLa Polonia non era sulla mappa dell’Europa quando Maria Curie-Skłodowska, la prima polacca e la prima donna a ricevere il premio Nobel, ha chiamato l’elemento che ha scoperto “polonio” e ha iscritto in modo permanente la presenza “polacca” nella tavola periodica degli elementi chimici – Jarosław SZAREK Senza il proprio stato, nel XIX secolo non solo abbiamo costruito una cultura, una scienza ed un’economia nazionale, ma abbiamo anche creato uno stato d’animo che ha permesso a diverse generazioni nate in…
Polska zatopiona jest w historii. Dzięki niej zrozumiemy, dlaczego właśnie w Polsce żyje i pracuje przeszło milion przyjętych tu z otwartymi rękami imigrantów ukraińskich, a na szczycie Unii Europejskiej polski premier zabiega (z sukcesem) o plan rozległego wsparcia gospodarczego dla Białorusi.
Inagotable espíritu polacoPolonia no estaba en el mapa de Europa cuando Maria Curie-Skłodowska, como primera polaca y primera mujer honrada con el premio Nobel llamó el elemento químico descubierto por ella “polon” y así para siempre inscribió nuestra presencia “polaca” en la tabla periódica de los elementos.
Der unerschöpfliche polnische GeistZu gleicher Zeit wurden in der Heimat Wirtschaftsverbände, Banken, landwirtschaftliche Unternehmen, Bibliotheken und wissenschaftliche Vereinigungen von oftmals ehemaligen Aufständischen gegründet.
Bez własnego państwa zbudowaliśmy w XIX wieku nie tylko narodową kulturę, naukę i gospodarkę, ale stworzyliśmy stan ducha pozwalający kilku pokoleniom urodzonym w niewoli wciąż myśleć o niepodległej Polsce.
Pamięć w dużej mierze określa priorytety narodowe. To, że jest ona tak różna w różnych krajach, nakłada na nas dziś, po stu latach od zakończenia I wojny światowej, obowiązek szczególnej troski o wyważanie racji. Od historii nie uciekniemy, a jeśli będziemy próbować o niej zapomnieć, w powstałą próżnię wkraść się mogą demony.
Czy uda się odbudować solidarność międzyludzką? Czy konsumenci, odbiorcy publicznej pomocy będą się przykładać do tworzenia pomyślności ogółu? Czym ich do tego zachęcić? Co zrobić, żeby obywatelom chciało się chcieć? Podobne pytania stoją nie tylko przed nami, ale przed całą wielką zachodnią cywilizacją, której jesteśmy cząstką. Dotychczas my, Polacy, spełnialiśmy zasadniczo dobry uczynek, korzystając z wolności. Dobry dla nas i dla innych. Chodzi o to, by nie zbaczając z drogi ku wolności, zespolić ją z drogą do solidarności.
Zachód nie chce się nas uczyć i nie podejmuje nawet próby oddzielenia formy od treści, przykłada do nas główne, światowe klisze postrzegania i oczekiwania, w tym kliszę niemiecką. Nasza jest zbyt niszowa. Kto w świecie wie chociażby to, iż w Polsce podczas II wojny światowej zginęło nie tylko 3 miliony polskich obywateli żydowskiego pochodzenia, ale i 3 miliony etnicznych Polaków? Polskie doświadczenie zapisane w konstytucji, zrównujące w pewnym uproszczeniu zło faszyzmu ze złem komunizmu, także jest obce wielu krajom UE.
Dziś, gdy świętujemy stulecie zakończenia Wielkiej Wojny, świętujemy też jubileusz odrodzonej polskiej niepodległości. I znów – jak przed stu laty – jesteśmy w momencie ekonomicznego przełomu, w którym współpraca polsko-francuska może nadać ogromny impuls rozwojowy projektowi europejskiemu.
Marsz nie będzie jeden, tylko będzie ich trzydzieści. Właśnie dlatego, że Ojczyzna jest jedna, a ludzie nie myślą jednakowo. Ludzie chcą się identyfikować z Ojczyzną, ale chcą się też identyfikować z drugim człowiekiem i ideą, za którą stoi prawda i odczuwalna wartość…
Artykułowane w dniu Święta Niepodległości i godne najwyższej pochwały przekonania o wadze niepodległościowego patriotyzmu wymagają w praktyce wielkiej mądrości rozumienia rzeczywistych powiązań wielu sektorów życia publicznego i wyzwań w nich istniejących.
