Armia krajowa

Wielu na świecie słyszało o niemieckich rakietach V1 czy V2. Mało kto jednak wie, że kluczowy udział w rozpracowaniu poligonu na wyspie Uznam oraz przekazaniu na Zachód dokumentacji, a także podzespołów rakiety V2 mieli Polacy, żołnierze Armii Krajowej.

Cmentarz żołnierzy AK w Surkontach jest dewastowany przez służby mińskiego reżimu – poinformował rzecznik MSZ Łukasz Jasina

Dziedzictwo Polaka Jana Karskiego, który bezskutecznie alarmował świat o tym, co Niemcy robili w Auschwitz, jest dziś moralnym wezwaniem do działania w obronie praw człowieka.

W okupowanej Polsce nie było nikogo takiego jak Quisling w Norwegii czy Petain we Francji. Istniał za to ruch oporu, który był popierany przez ludność i który otrzymywał rozkazy od legalnego rządu polskiego w Londynie.

Kazimierz Leski w przebraniu niemieckiego generała przewoził po Europie tajne dokumenty zdobyte przez polskie podziemie. Jego pokolenie płaciło ogromną cenę za przywiązanie do wolnej Polski.

Polski ruch oporu w czasie wojny był większy niż ruchy oporu we wszystkich innych narodach okupowanej Europy razem wziętych.

The Daily Telegraph (Wlk. Brytania), La Reppublica (Włochy), L’Opinion (Francja)… W ponad 60 mediach na całym świecie ukażą się w najbliższych dniach teksty o Polsce. To kolejna odsłona projektu „Opowiadamy Polskę światu”, tym razem o potrzebie większej solidarności w obliczu wspólnych zagrożeń dla Europy i przypominając 80. rocznicę powstania Armii Krajowej – „największej podziemnej armii świata”.

Wśród podziemnych armii, które rzuciły wyzwanie nazistowskim Niemcom, polska Armia Krajowa należała do największych. I spośród tych największych tylko ona – w odróżnieniu od sowieckiej i jugosłowiańskiej – walczyła o prawdziwą wolność i demokrację.

14 lutego obchodzimy 80. rocznicę powstania Armii Krajowej, jednej z najlepiej zorganizowanych konspiracyjnych organizacji wojskowych w Europie, która walczyła z niemieckim okupantem.

Spisane przez Jana Karskiego relacje zostały przekazane rządom Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Nigdzie nie spotkały się z większym zainteresowaniem. Tylko „New York Times” z 25 listopada 1942 roku opublikował na 10 stronie krótki tekst o niemieckim planie zamordowania 250 tysięcy polskich Żydów. Tylko tyle i aż tyle.