Londyn

Polska w momencie wybuchu wojny posiadała za granicą 10 ambasad i 20 poselstw, jak również rozbudowaną sieć zawodowych i honorowych urzędów konsularnych. Póżniej polska dyplomacja działała przy polskim emigracyjnym rządzie, tworzone były struktury analityczne MSZ, powstawały kolejne ambasady i konsulaty

Wśród polskich badaczy na emigracji prawie 47 proc. deklaruje, że definitywnie lub prawdopodobnie do kraju nie wróci. Niskie zarobki, hermetyczność środowiska, wszechogarniająca biurokracja. To grzechy główne polskiej akademii wskazywane przez polskich naukowców w kraju i tych za granicą. Sytuacja rodzinna i przywiązanie do Polski to najczęstsze powody, dla których naukowcy zostają w kraju bądź do niego wracają.

Warto spojrzeć, jak barometry poparcia dla idei Unii Europejskiej zaczęły pikować w ostatnich latach. Unia nie będzie w negocjacjach równym partnerem: to wbrew jej własnym interesom, gdyż boi się wzniecenia kolejnych emocji prowadzących do opuszczania jej struktur przez inne państwa.

Londyn to powiew świeżości, jedyna w swoim rodzaju atmosfera i to coś, co mają tylko niektóre miasta na świecie, a czego nie da się ująć w słowa. Coś, co przyciąga ludzi z całego świata.

Mnóstwo segregatorów, biały stół dla badaczy i naukowców, na ścianie obraz Franciszki Themerson. Gdzieś w pokoju obok w pudłach mnóstwo papierów. Tak zapamiętałam wizytę w ubiegłym roku na Belsize Park Gdns w Londynie, w domu, w którym mieszkali Stefan i Franciszka Themersonowie.

Mimo że to właśnie on jest ojcem sukcesów wspominanych literatów; mówiąc współczesnym językiem – Grydzewski wylansował skutecznie kilka postaci na polskiej scenie literackiej, wszak weszły one do kanonu.

Królem muzeów jest olbrzymie National Gallery. Tam, jak podpowiada Karpiński, trzeba zaglądać podczas każdego pobytu w Londynie, wybierając różne ścieżki tropiące różne dzieła, bo jest tam wszystko.

Podczas gdy w Paryżu leje deszcz, wieje i jest zimno, trudno byłoby się spodziewać lepszej pogody na Wyspach. A jednak! Dwie i pół godziny Eurostarem wystarczą żeby znaleźć się w środku lata. W świecie pełnym słońca.

“Wyjeżdżali ci, którzy przegrali na transformacyjnej ruletce; ci, którzy liczyli, że tam łatwiej będzie dogonić marzenia; ci, którzy swobodnie przeliczali kurs funta na swoje marzenia. Dla nich Wielka Brytania była ucieleśnieniem marzeń o Zachodzie. Krajem Davida Beckhama, uśmiechu Hugh Granta, Love Actually, radości, dobrobytu. Lepszego życia”.