"Pocztówki z historią (17)

.Sylwester i Nowy Rok już za nami. Powoli przyzwyczajamy się do – tylko – nowej daty, rzeczywistość niewiele się bowiem zmieniła.

To przejście między starym a nowym rokiem ma duże znaczenie dla wielu ludzi. Żegnamy jeden rok, robimy podsumowania, zastanawiamy się nad tym, co było dobre i złe, z nadzieją patrzymy w przyszłość, czekając na kolejny, nowy rok. Podejmujemy postanowienia, chcemy zmienić swoje życie, zacząć je z czystą kartą.

Ta wiara w magię cyfr, w to, że z kolejnym rokiem będzie inaczej, lepiej, tak jakby nie było żadnego kontinuum, konsekwencji i skutków wcześniej podjętych decyzji, może zadziwiać i zastanawiać. Dla wielu z nas jednak takie określone ramy są potrzebne i wygodne.

.Nie ma znaczenia, że 1 stycznia i świętowanie Nowego Roku to efekt arbitralnej decyzji Gajusza Juliusza Cezara i wprowadzonej przez niego reformy kalendarzowej. W różnych religiach i tradycjach Nowy Rok przypada w innym terminie – nikomu nie przeszkadza to świętować i cieszyć się nadejściem tego, co nowe i w założeniu dobre. Dawniej odpowiednikiem Nowego Roku było obchodzone w marcu święto przesilenia wiosennego; obchodzili je Celtowie, Słowianie, Rzymianie.

Żegnano wtedy zimę, zło i śmierć, a witano słońce i życie. To co złe i szkodliwe ustępowało miejsca temu, co życiodajne i dobre. Kolejny nowy rok kojarzono z energią, witalnością i siłą. Świętowanie w znany nam sposób, czyli urządzanie zabaw sylwestrowych, to zwyczaj dość młody, który przyjął się na przełomie XIX i XX wieku. Początkowo praktykowany był wśród arystokracji, potem został przejęty przez uboższe warstwy społeczeństwa.

.Tym, którzy podjęli wraz z Nowym Rokiem postanowienia życzę odwagi i konsekwencji w ich realizacji. Pozostałym Czytelnikom zaś – zwyczajnie – wszystkiego dobrego! Mądrych i właściwych decyzji, czasu dla siebie i bliskich, ciekawych i rozwijających intelektualnie lektur i rozmów.

Paulina Matysiak

Pocztówkę otrzymałam w ramach projektu PostCrossing od Sanne z Holandii. Dziękuję!