Australia

Fakt, że Chiny nie są w stanie nawet łagodnie skarcić Moskwy, jest dla świata sygnałem, iż partnerstwo Pekinu z Putinem liczy się dla nich bardziej niż zazwyczaj nieugięte forsowanie nienaruszalności suwerennych granic i polityki nieingerowania w wewnętrzne sprawy innych państw.

Nikt nie oczekuje, że Australia wyśle wojska do Europy Wschodniej. Australia może jednak zrobić znacznie więcej, by wesprzeć Polskę w jej wysiłkach na rzecz budowy stabilności i społeczeństwa obywatelskiego na Ukrainie.

Chiny próbują otoczyć Tajwan na Morzu Wschodniochińskim. Jednak im bardziej będą zaostrzać sytuację, tym bardziej instytucjonalizowana będzie współpraca Japonii, USA i Tajwanu.

Zachód rozpadł się na wspólnotę Anglosasów, gotową do rywalizacji z Chinami o to, kto będzie wytyczał kierunek dziejów powszechnych, oraz na Europę, która chciała sprytnie zachować neutralność w tym sporze, a stała się w najlepszym wypadku strefą peryferyjną globalnej polityki.

Wiele uwagi poświęcono dyplomatycznym skutkom porozumienia AUKUS. Pakt ten przynosi również znaczące korzyści strategiczne krajom członkowskim.

Asertywna polityka Chin w ostatnich latach wywołała wiele napięć. Bliska współpraca Australii, USA i Wielkiej Brytanii jest symptomem zmian, nie przyczyną.

USA i ich główni sojusznicy są zdeterminowani, by powstrzymać wzrost znaczenia Chin. Z kolei UE jest biernym obserwatorem, źle przygotowanym do geopolitycznej rywalizacji.

Czy doświadczenia australijskie mogą być pomocne obecnie dla Polski i Europy? I czy strategia Canberry przetrwa wyzwania związane z nową sytuacją w Afganistanie po wycofaniu wojsk amerykańskich?

Władze Australii oceniają, że obecnie w regionie Azji i Pacyfiku następują przetasowania największe od czasu II wojny światowej. Premier Morrison wręcz porównał obecną sytuację do okresu późnych lat 30. w Europie.

Jedną z możliwych wizji przyszłości jest świat biedniejszy, gorszy, mniejszy – jak niedawno prognozował były indyjski doradca ds. bezpieczeństwa narodowego Shivshankar Menon. Byłby to poszatkowany świat silniejszych nacjonalizmów, wyższych murów, sfer wpływów i postaw typowych dla gry o sumie zerowej, obszar wrogich relacji między USA a Chinami. To, jak Ameryka postąpi i jak począwszy od teraz, będzie się angażować w skali globalnej, zadecyduje w dużo większym stopniu niż jakikolwiek inny czynnik o tym, jaki świat po pandemii odziedziczymy. Potrzeba będzie czegoś więcej niż polityki typu Najpierw Ameryka.

Jaką politykę powinno prowadzić supermocarstwo, by możliwie niskim kosztem osiągać swoje autentyczne cele strategiczne? Jak powinno lawirować między skonfliktowanymi mocarstwami państwo o średniej sile? I w końcu – jak ma dbać o swoje bezpieczeństwo Polska, ambitny średniak?

Osobom, które są uchodźcami, dajemy możliwość osiedlenia się w Australii bądź w innych krajach, w tym także azjatyckich. Mamy więc równowagę i jednocześnie to my decydujemy, kto, kiedy i w jakiej liczbie osiedla się w Australii.

Charakterystyczne dla tego miejsca jest to, że panuje zakaz sprowadzania obcych gatunków roślin i zwierząt, występuje tam bowiem wiele rodzimych gatunków, które nie żyją nigdzie indziej na świecie. Dość wspomnieć o kangurze szarym, kolczatce australijskiej i uchatce australijskiej – to tylko niektóre z gatunków, których nie zobaczymy w środowisku naturalnym w innych miejscach na świecie. Znajduje się tam także duża kolonia, sprowadzonych na wyspę w XIX wieku, misiów koala.

Pobyt w Południowej Australii zaczęliśmy od zwiedzania kopalni w niezwykłym, słynącym z wydobycia cennych opali, miasteczku Coober Pedy. Niezwykłym także dlatego, że znaczna większość jego mieszkańców żyje… pod ziemią! Niesamowite pustynne obszary, wysuszone i pokryte osadem z soli jeziora, ogromne przestrzenie i niezwykle charakterystyczne dla australijskiego outbacku, ciągnące się aż po horyzont drogi…

Dwa tygodnie i ponad 3000 km, pokonanych w dużej mierze samochodem i czasami także samolotem. Trasę wyznaczała słynna Explorer’s Way, czyli szlak wytyczony w latach 60. XIX wieku przez Johna McDoualla Stuarta, na potrzeby budowy linii telegraficznej. Trasa z Darwin na północy kontynentu, aż do Adelajdy, na południu.