historia Europy

Głośne wystąpienie Mateusza Morawieckiego na Uniwersytecie w Heidelbergu wraz z wcześniej publikowanymi przez nas tekstami Emmanuela Macrona, Olafa Scholza, Josepha Borrella stanowi osnowę najważniejszej dyskusji o wartościach europejskich oraz przyszłości Europy

Niemcy i Rosjanie źle znoszą zmiany polityczne i wszelką reorganizację, która wymaga inicjatywy.

Od przeszło trzech stuleci wspomnienie odsieczy wiedeńskiej daje nam poczucie dumy. Ale we wrześniu – tak tragicznym w 1939 r. – miały miejsce również inne arcyważne zwycięstwa, jak te pod Orszą (1514), Chocimiem (1621) i nad Niemnem (1920). Ukazują je fascynujące dzieła sztuki, ciągle zbyt mało znane, jak obraz Jana Henryka Rosena w ambasadzie RP w Waszyngtonie.

Nie możemy zaprzeczyć naszej historii i naszej kulturze; nie możemy ich wykorzenić. Ale możemy przemyśleć to, jak o nich opowiadamy i jakie zyski z nich czerpiemy.

Narody Europy Zachodniej pamiętają zakończenie wojny jako wyzwolenie spod tyranii hitlerowskiej, podczas gdy narody Europy Środkowej i Wschodniej zostały wyzwolone spod władzy jednego systemu totalitarnego, by wpaść pod władzę drugiego.

Trzecia Rzesza w stu przedmiotach, Trzecia Rzesza opisywana poprzez sto przedmiotów. Fragment najnowszej książki Rogera MOORHOUSE, udostępnionej polskim Czytelnikom przez Autora.

Wschodnie i zachodnie obrzeża Europy mają obsesję na punkcie dat – między innymi 1914, 1815, 1709, 1704 i 1612 – przypominających ich walki z centrum kontynentu. Centrum za to maniakalnie usiłuje wyjść poza historię, skonstruować instytucjonalne mechanizmy przezwyciężania konfliktów, które okaleczyły Europę w pierwszej połowie XX wieku. Swego rodzaju wyzwoleniem spod nacisków i ograniczeń przeszłości ma być właśnie projekt integracji europejskiej.