
Miesięcznik „Wszystko co Najważniejsze” nr 54. już jest w EMPIKach, Księgarni Polskiej w Paryżu, a wysyłkowo i w prenumeracie — w Sklepie Idei

.Najnowsze wydanie miesięcznika „Wszystko co Najważniejsze” rozpoczyna esej Jana ROKITY przed rocznicą szczególną dla relacji Polski i Ukrainy. „Pamięć o Wołyniu” to tytuł artykułu proponowanego przez nas na otwarcie tego wydania miesięcznika.
„List Trzynastu wybitnych Ukraińców zaczynał się od szlachetnej «prośby o wybaczenie za popełnione zbrodnie i krzywdy». Zwracali się do nas z prośbą, byśmy nazbyt pryncypialnie nie podejmowali «jakichkolwiek niewyważonych deklaracji politycznych» w kolejną rocznicę Rzezi Wołyńskiej” – przypomina Jan ROKITA.

„By wybaczyć, trzeba pokonać samego siebie” – pisze w „Felietonie na drugą stronę” Michał KŁOSOWSKI, z-ca red. naczelnego „Wszystko co Najważniejsze”. „Sztuka wybaczania to rzecz trudna, aby wybaczyć, trzeba przecież wznieść się wyżej, ale też by wybaczyć, trzeba zrozumieć grzechy i winy, które zawsze są, były i będą po każdej ze stron”.

Francja, Polska, Stany Zjednoczone Ameryki Północnej, Ukraina… Te cztery kraje budzą nasze szczególne zainteresowanie. Stąd blok tekstów, który rozpoczyna Emmanuel MACRON tekstem „Nie możemy być naiwni wobec Rosji”. Padają w nim m.in. takie ważne słowa: „Moim celem nie jest w żadnym wypadku próba zastąpienia NATO czymś innym. Mówię to otwarcie, bo wiem, że moje słowa mogą być przeinaczone. Nie chcę zastąpienia NATO przez jakąś formę francusko-niemieckiego kondominium”.
„W grudniu 2019 roku wypowiedziałem się surowo o NATO, podkreślając wówczas podziały w jego łonie między Turcją a wieloma innymi mocarstwami. Użyłem określenia «śmierć mózgowa». Dziś mógłbym powiedzieć, że Władimir Putin obudził nasz sojusz najgorszym z możliwych elektrowstrząsów” – pisze Emmanuel MACRON.
„Serce Europy bije dzisiaj mocniej w Warszawie i Kijowie niż w Berlinie i Paryżu” – to tytuł tekstu Mateusza MORAWIECKIEGO. Premier stawia tezę: „Stawką tej wojny jest dla Polski zmiana geopolitycznej trajektorii. Szansa jedna na setki lat, żeby rozszerzyć Europę na Wschód, zmienić geografię polityczną naszego kontynentu, skonstruować nową architekturę naszego bezpieczeństwa, nakreślić nową mapę Europy, wolnej od permanentnego zagrożenia ze strony Rosji”.

Trzecim autorem tego bloku jest Jake SULLIVAN, doradca prezydenta Joe Bidena ds. bezpieczeństwa narodowego. Pisze o tym, że Ameryka nie słabnie: „Ameryka proponuje program, który nazwaliśmy polityką zagraniczną na rzecz klasy średniej. Nie tylko dla Ameryki, także dla naszych przyjaciół i partnerów – w innych częściach świata. Wznosimy się i opadamy razem”.

„Kilka najważniejszych zasad wynikających z doświadczenia przeszłości, które pozwolą dobrze przejść przez teraźniejszość i przygotować przyszłość” to z kolei lead tekstu prof. Konstantyna SIGOWA, wybitnego ukraińskiego filozofa.
„Przyszłość – ta, która nastanie po Putinie – należeć będzie do tych spośród jego współobywateli, którzy zarówno w rosyjskiej stolicy, jak i na prowincji pokonali swój lęk i zażądali uwolnienia więźniów politycznych wziętych jako zakładników” – pisze prof. Konstanty SIGOW.
O francuskim problemie z przyszłością pisze Jacques ATTALI: „Państwo, tak jak przedsiębiorstwo, rodzina czy każdy z nas, nie może stworzyć niczego wielkiego, doniosłego, poważnego, konsensualnego, empatycznego bez refleksji nad tym, co stanie się z nim w dłuższej perspektywie”.
A jaka przyszłość Polski? O tym pisze Paweł KURTYKA w tekście „Patriotyzm a racja stanu. Sztafeta pokoleń”. Jego teza: „Jeśli chcemy mieć państwo silne, musimy nauczyć się przekazywać zdolności i elementy wykonawcze polityk, które budują realną wartość”.
„Źródła nadziei – przyszłość konserwatyzmu” to jedna z najciekawszych debat tegorocznego XIII Kongresu Polska Wielki Projekt, w której dyskutowali Mary EBERSTADT, prof. Zbigniew STAWROWSKI i Bronisław WILDSTEIN. Debatę, której zapis przedstawiamy w tym wydaniu „Wszystko co Najważniejsze”, prowadził prof. Michał ŁUCZEWSKI.

„Nasz mózg działa jak komputer, ale jest to szczególny komputer, bo podwójny. Lewa półkula mózgu szuka sensu i potrafi wszystko powiązać w całości znaczące i ważne. Jest nieugięta i wszystko musi zrozumieć – trafnie lub błędnie. Jest inteligentna, konfabulacyjna, niewiarygodna, ale inspirująca. Natomiast prawa półkula jest dokładna, małostkowa, gubi się w szczegółach, ale trzeźwo przewiduje. Niewiele rozumie, ale nie dba o sens. Obie razem są niczym geniusz i wyrobnik.
Z ich szczęśliwego zazębienia rodzi się wrażenie dociekliwości i pomysłowości mózgu oraz jego rzetelność i drobiazgowość” – to fragment tekstu prof. Jacka HOŁÓWKI. Wybitny filozof i etyk proponuje Czytelnikom podróż w świat komputerów i ludzkiego mózgu.
„ChatGPT nie jest sztuczną inteligencją. To zwykłe złodziejstwo” – to tytuł tekstu Jima McDERMOTTA. „Uczące się maszynowo boty są najbardziej zaawansowaną formą działalności w stylu dziupli samochodowych – kradną materiały od twórców (wykorzystują je bez pozwolenia), tną je na części tak małe, że nikt nie może ich namierzyć, a następnie zmieniają ich przeznaczenie, tworząc nowe produkty” – zauważa amerykański psychiatra i polityk.

„Etycy nadal nie zgadzają się co do podstawowych zasad moralności, do tego stopnia, że nie wiadomo, czy superinteligencje nie uznałyby wyeliminowania ludzkości za coś niewłaściwego” – to z kolei zdanie prof. Mathiasa RISSE – filozofa z Uniwersytetu Harvarda. A nad tym, czy sztuczna inteligencja może przewidzieć datę śmierci człowieka, zastanawia się prof. Michał KLEIBER. Tytuł tekstu: „Zdrowie pod najwyższą ochroną”.
Nad „prawdziwą edukacją w erze technologii” zastanawia się Jędrzej STĘPIEŃ. „Jeśli współczesna edukacja znajduje się w kryzysie, z coraz większą liczbą młodych ludzi kwestionujących jej sens, dzieje się tak, ponieważ ludziom tym brakuje szczerej motywacji przy dokonywaniu wyborów, a wiedza, w którą są zaopatrywani, oderwana jest od ich wnętrza” – pisze Stępień.

Jean-Paul OURY pyta Czytelników „Wszystko co Najważniejsze” o to, czy wyliczyli już swój ślad węglowy. Zwraca uwagę na ideologizację działań ekologów.
Jeden z najbardziej cenionych historyków francuskich, profesor historii nowożytnej na Uniwersytecie
w Besançon, prof. Jean-François SOLNON, przypomina polską przygodę Henryka Walezego. Historia, która połączyła Polskę i Francję, choć czy było to dobre połączenie? „«Najjaśniejszy Panie, czemu uciekasz?» Polska przygoda Henryka Walezego” – to tytuł tekstu.
„Przed nami stulecie Konkursu Chopinowskiego” – przypomina Grzegorz MICHALSKI. Planowana na rok 2025 kolejna edycja Konkursu Chopinowskiego odbędzie się w 100. rocznicę powstania koncepcji Jerzego Żurawlewa, na co zwraca uwagę tekst w naszym dziale „Piękno Muzyki”.

„Cały współczesny świat – pisał G.K. Chesterton – podzielił się na konserwatystów
i postępowców. Postępowcy popełniają błędy. Konserwatyści uniemożliwiają ich korygowanie” – tę tezę przypomina w swoim eseju Paul KINGSNORTH. „Kiedyś sądziliśmy, że dzięki zniesieniu religii wyprzedziliśmy resztę ludzkości. Lecz sytuacja się zmieniła i świecka liberalna nowoczesność nie wydaje się już najlepszym kandydatem na zwycięzcę gry w Koniec Historii” – pisze autor.
Zapraszamy do lektury! Najnowsze wydanie „Wszystko co Najważniejsze” dostępne w EMPIKach w całym kraju, w Księgarni Polskiej w Paryżu (123, Bd Saint-Germain), a także wysyłkowo, wydania archiwalne i bieżące oraz prenumerata, w SKLEPIE IDEI: www.SklepIdei.pl/wcn.