anglia

Liz Truss powiedziała w czwartek, że poda się do dymisji jako premier, nie mogąc realizować programu gospodarczego dzielącego jej partię

Wielka Brytania to fantastyczny kraj, który wciąż może i powinien się rozwijać. Ale żyjemy w trudnych czasach. Konsekwencje pandemii i wojny Putina są szokiem dla naszej gospodarki i obnażyły jej długotrwałe problemy.

W sposobie walki z pandemią widać zasadnicze różnice między Francją i Wielką Brytanią. Skąd się one biorą? To wynik procesów historycznych trwających od średniowiecza.

Dobra wiadomość jest taka, że nie musimy szukać nowego słowa na określenie kolejnego etapu w naszych relacjach – ono już istnieje. Tym słowem jest przyjaźń.

W swoim „Eseju na temat rozwoju doktryny chrześcijańskiej” Newman napisał, że doktryna chrześcijańska zmienia się nie w ten sposób, by stała się inna, lecz „aby pozostała ta sama”.

O gorącej dyskusji, dotyczącej politycznej poprawności w mediach i nauce, wywołanej wyemitowaną przez BBC kreskówką, w której w rolę rzymskiego legionisty wciela się czarnoskóra postać pisze Nassim Nicolas TALEB

I recall a scene from the movie in which after the won battle of Azincourt (25th Oct. 1415) where fell ten thousand Frenchmen and only a dozen of dozens of soldiers plus four military leaders from England, the English sing Psalm 115: Non nobis, non nobis Domine, sed nomini tuo da gloriam. The words may also be seen in the upper part of the gate of the Wawel Castle in Krakow. In mediaeval times they were uttered straight before the announcement of a judicial verdict…

W hallu głównym, służącym do przyjmowania gości i relaksu, o zdecydowanym rysie średniowiecznym, artystka umieściła figury rycerzy sprawiających wrażenie, jakby długa noc w karczmie nie pozwalała im już wstać z podłogi. Zakuci w zbroje Elfowie od króla Thranduila, którzy wypili zbyt dużo wina? W sypialniach tajemnicze stworzenia, które mają worki na głowach…

Idąc znowu pod górę na zamek, mijamy Mar’s Wark (wark znaczy tyle co lodging, czyli rezydencja), zrujnowaną siedzibę rodu Erskinów z lat siedemdziesiątych XVI wieku. Erskinowie byli przez pokolenia opiekunami królewskiego zamku w Stirling, jest to więc jakby dom namiestników w Gondorze. Mówi się, że ta imponująca budowla nigdy nie została ukończona. To, co teraz oglądamy, to potężne mury z poczerniałego kamienia; na wieżach oraz nad bramą zachowały się średniowieczne inskrypcje, np. na północnej wieży: The more I stand on open height, My faults more subject are to sight. To chyba nie do końca prawda, bo nie widzieliśmy tego napisu… Ale wieża mówi wierszem!

Bardzo mi utkwiła w pamięci filmowa scena, w której po zwycięskiej bitwie pod Azincourt (25 października 1415 roku), w której padło dziesięć tysięcy Francuzów, a tylko dwanaście tuzinów zwykłych angielskich żołnierzy oraz czterech angielskich wodzów ze znacznych rodów, Anglicy śpiewają Psalm 115: Non nobis, non nobis Domine, sed nomini tuo da gloriam. Słowa tego Psalmu są zapisane nad bramą na Wawel. W średniowieczu wers ów był odczytywany przed ogłoszeniem sądowego wyroku…

Moja wyprawa zaczęła się 16 kwietnia we czwartek o godzinie 15.50, w 71 roku Czwartej Ery Śródziemia, a w 15 roku trzeciego tysiąclecia Naszej Ery. Przedsięwzięcie wymagało najpierw dotarcia do Katowic (mknąc, niczym pociąg pośpieszny…), które jako miejsce zbiórki i sformowania Drużyny mogłyby grać rolę Rivendell, gdyby nie to, że podróżowaliśmy z krainy położonej daleko na wschodzie – na zachód. A skoro na zachód, to do Szarych Przystani.

Zepsuty świat, wielokrotnie stojący nad przepaścią, o krok od unicestwienia, doświadcza czasem, wręcz musi doświadczyć, fenomenu nazwanego przez Tolkiena eucatastrophe – nagłego zwrot akcji, niespodziewanego ratunku, zdarzenia, które odwraca bieg losu – symbolem jego jest słowik, którego głos Rob Gilson słyszał w okopach nad Sommą.