praca

Praca organizuje nasze życie i wyznacza punkt orientacyjny. Uczymy się i wkraczamy na ścieżkę zawodową, pracujemy, w końcu odpoczywamy na zasłużonej emeryturze. W pracy spędzamy więc dużą część swojego dorosłego, świadomego życia. A od warunków w jakich pracujemy zależy nasze zdrowie i życie.

Pojawiają się konkretne propozycje, co zrobić, zakładając, że czwarta rewolucja przemysłowa nie wyhamuje. Bill Gates wezwał do nałożenia podatków na roboty.

Każdy, kto odpowiednio przygotuje się do procesu transformacji cyfrowej oraz nauczy się korzystać z nowych możliwości, które dają innowacyjne technologie, wygra we wszystkich dziedzinach życia, w tym społecznej, ekonomicznej oraz politycznej. By to osiągnąć, potrzebna jest strategia, niezależnie, czy patrzymy na to z poziomu dowolnej wielkości biznesu, poszczególnych państw, czy regionów. „The time to act is now”.

Funkcja nauki w technologii jest taka sama jak funkcja doświadczenia w nauce: eliminowanie błędów.

Każde społeczeństwo jest złożone z wielu kolejnych pokoleń ludzi, które tworzą jego ciągłość w kontekście historyczno-politycznego trwania i ekonomicznego rozwoju. Młodsze generacje zawsze były przedmiotem troski generacji starszych, zstępnych. „Aby Wam żyło się lepiej” – to właśnie często młodzież słyszy od swoich rodziców i dziadków.

Dziś młodzi ludzie są uczeni, by w dorosłym życiu zostawać biznesmenami troszczącymi się o własną firmę, o swój własny interes. Rzadko kiedy nakierowuje się ich na wartości takie, jak empatia czy solidarność. Zapomina się przy tym, że większość młodych tymi biznesmenami wcale nie zostanie.

Dotychczasowa wizja dobrobytu, oparta na ciągłym kreowaniu iluzji potrzeb oraz niekończącej się spirali produkcji i konsumpcji przedmiotów i usług, wyczerpuje się.

Jeśli dasz podwyżkę jednej osobie, to wytworzysz nawyk złych wzorców. Ludzie będą widzieć, że korzyści odniesie tylko ten, kto krzyczy najgłośniej. Najbardziej politycznie bystrzy pracownicy dostaną podwyżki. Musisz się przygotować na całe mnóstwo piskliwych głosów!

Chyba każdy, kto miał okazję budować firmę z branży najnowszych technologii, wie, że ludzie są najważniejszym jej zasobem. Prawidłowo zarządzane startupy kładą nacisk na proces rekrutacji i przebieg spotkań z kandydatami, aby już na samym początku budować własną bazę talentów. Jednak o wiele za często na tym się kończy inwestycja w ludzi. Dlaczego nie powinno tak być?

Zacznij od wpojenia złotej zasady: Menedżerowie muszą sami zwalniać podległych im ludzi. Nie mogą przekazać tego zadania człowiekowi z działu zasobów ludzkich lub bardziej sadystycznemu ze swoich kolegów z kierownictwa. Nie możesz wynająć firmy outsourcingowej, jak w filmie W chmurach. Każdy menedżer zwalnia swoich ludzi. Koniec. Kropka.

Roboty mogą doprowadzić do zwolnienia księgowego, podwyższyć wydajność chirurga, a fryzjerowi zapewnić spokojną przyszłość. Automatyzacja tworzy miejsca pracy w sektorze usług, na najniższych szczeblach drabiny płacowej, oraz zwiększa liczbę i rentowność miejsc pracy na samej górze tejże drabinki. Ale cały środek pozostaje pusty.

Nietrudno też wyobrazić sobie, że przyjdzie taki dzień, kiedy samochody bez kierowcy, na wzór projektu Google, uczynią zbędnymi taksówkarzy i kierowców autobusów. Już dziś komputery przejmują zadania wykonywane dotąd przez asystentów, a nawet dyplomowanych prawników.

Technologia i wzrost wydajności prowadzą do eliminacji następnych stanowisk pracy i nie możemy zrobić niczego, żeby to powstrzymać. Co więcej, proces ten może co najwyżej przyspieszyć. Jeśli czekasz, aż gospodarka wróci na poprzedni tor i tamte miejsca pracy znowu się pojawią, to przestań czekać. Nic takiego się nie stanie.

Wszystkie państwa wcześniej czy później zostaną zmuszone na nowo opracować swoje modele wzrostu, opierając je na technologiach cyfrowych i kapitale ludzkim, który wspiera dyslokację i ekspansję.