Nr 62. „Wszystko Co Najważniejsze” już dostępny w EMPIKach, Księgarni Polskiej w Paryżu oraz wysyłkowo i w prenumeracie — w Sklepie Idei.

.Ten rok został już nazwany „największym rokiem wyborczym w historii”. W niespotykanej dotychczas liczbie miejsc świata odbędą się bowiem w 2024 roku wybory — istota demokracji. I od demokracji, a w zasadzie związanych z nią wyzwań, rozpoczynamy najnowsze wydanie „Wszystko Co Najważniejsze”. Redaktor Naczelny, profesor Michał KLEIBER pisze o konflikcie, który zaczyna wydawać się nierozwiązywalny, a który leży w samym sercu polskiej demokracji. Czy mamy pomysł, aby go rozwiązać? — Nie chodzi tu oczywiście o wyeliminowanie z życia publicznego odmiennych opinii, stanowiących przecież sedno demokratycznego ładu, lecz o to, aby spokojna i głęboko merytoryczna dyskusja na temat poglądów politycznych i planów działania zachęcała społeczeństwo do skutecznej współpracy, a nie wzajemnej wrogości — twierdzi prof. KLEIBER. I proponuje autorskie rozwiązanie. Jakie? Tego dowiecie się Państwo z lektury najnowszego wydania „Wszystko Co Najważniejsze”.

W tym numerze publikujemy również niezwykle ciekawą rozmowę z amerykańskim strategiem George FRIEDMANEM. W rozmowie z Agatonem KOZIŃSKIM twierdzi on, że Europa ma historię wskazującą na to, że ona nie umie się bronić przed sobą samą. A gdy Europa zostaje przez kogoś zdominowana, to kontrola nad Oceanem Atlantyckim, który jest kluczowy dla USA, staje się zagrożona. — To argument na rzecz amerykańskiego zaangażowania w Europie — przekonuje FRIEDMAN. Słowa te czytać oczywiście wypada zwłaszcza w kontekście wyborów w USA, gdzie coraz większe szanse na zwycięstwo ma kandydat Donald TRUMP, zapowiadający wycofanie amerykańskich wojsk z Europy i głęboką reformę NATO w myśl zasady „kto nie płaci, ten nie z nami”.

Czy powinniśmy jednak być w związku z tym zaskoczeni? Francuski filozof Guy MILLIÈRE twierdzi, że nie. Donald TRUMP z francuskiego punktu widzenia ma być bowiem niezwykle przewidywalny. Jak twierdzi, w Europie panuje jednak głębokie niezrozumienie tego, czym jest polityka amerykańska, a to niezrozumienie ma bardzo poważne konsekwencje. — Cała retoryka, którą słyszę na temat Donalda Trumpa i administracji Bidena, we Francji i w innych krajach europejskich jest błędna, nie opiera się na rzeczywistości. Ci, którzy wygłaszają te słowa, są inspirowani przez lewicowe amerykańskie media głównego nurtu. Media te wydają się ich jedynymi źródłami. Jest to ideologiczna stronniczość, która prowadzi do rażących stereotypów — mówi nam francuski strateg na kilka zaledwie miesięcy przed wyborami prezydenckimi w USA.

Patrząc za Ocean nie możemy jednak uciec od tego, co dzieje się za naszą wschodnią granicą. Nie milkną bowiem ani działa ani dyskusje. Andrius KUBILIUS, litewski polityk i europarlamentarzysta, zwraca uwagę na rolę kształtowania europejskiej opinii publicznej. „Putin tej wojny nie wygra, o ile sami w to uwierzymy” przekonuje Litwin, pisząc na łamach najnowszego wydania „Wszystko Co Najważniejsze”, że w dyskursie publicznym na Zachodzie coraz częściej pojawiają się obawy, że jeśli Rosja zwycięży, za kilka lat skieruje swoją agresję przeciwko jednemu z państw NATO – Finlandii, Estonii lub Litwie. — Coraz większa liczba zachodnich przywódców dostrzega niebezpieczeństwo „pokoju pod rządami Putina”, w którym Ukraina zostałaby zmuszona do oddania części swojego terytorium, co w gruncie rzeczy oznaczałoby zwycięstwo Putina i nieuchronną perspektywę dalszej agresji — pisze KUBILIUS. Niejako wtóruje mu Edward LUCAS, zwracając uwagę, że autokraci zanoszą się śmiechem, obserwując politykę Zachodu. To tekst nie pozbawiony gorzkiej refleksji.  — Jeśli Zachód chce wygrać, jego obrońcy muszą przedstawiać swoje argumenty z większą jasnością i większym skupieniem. Punktem wyjścia powinna być bezlitosna ocena błędów popełnionych w ciągu ostatnich trzech dekad — uważa Edward LUCAS.

To, co dzieje się w Ameryce i w Europie to tylko część czynników, kształtujących codzienność nad Wisłą. W tym numerze „Wszystko Co Najważniejsze” wiele uwagi poświęcamy zmianom w systemie edukacji, proponowanym przez rządzących w ostatnich miesiącach. Prof. Marek KORNAT pisze 0 kanonie zobowiązań państwa w edukacji historycznej przedstawiając piętnaście (15!), wokół których zorganizowana powinna być polska edukacja historyczna. Jan ŚLIWA i prof. Wojciech ROSZKOWSKI bezlitośnie za dekonstruują stojącą za proponowanym zmianami rewolucję tożsamościową, która zdaniem obu autorów ma znajdować się u podstaw proponowanych zmian.

Komentując proponowane zmiany przez pryzmat historii profesor Andrzej NOWAK skupia się na czymś jeszcze innym, podając za przykład losy polskiej emigracji XIX wieku. Twierdzi on, że doszło wówczas do skupienia w kręgach polskiej emigracji największych talentów, a w odniesieniu do kilku osób można powiedzieć: największych geniuszy w historii polskiej kultury. Pyta retorycznie: co robić, kiedy przegrywamy walkę o nasz kraj? — Emigracja jest jednym z wyjść, historycznie wypróbowanych przez Polaków. Emigracja polityczna to wyjście z myślą o powrocie – do kraju znowu wolnego. O powrocie z bronią w ręku, z gotowymi pomysłami reformy i pomocnymi krajowi kontaktami wyrobionymi w świecie, wreszcie z zarobionymi w innych krajach i warunkach pieniędzmi, które przydadzą się jako inwestycja we własnej ojczyźnie — uważa krakowski profesor.

W najnowszym numerze proponujemy Państwu także lekturę eseju francuskiego filozofa Michela ONFRAYA. — Biowładza zachodzi wtedy, gdy biologia staje się narzędziem władzy na usługach polityki. Czyż transhumanizm, w tym ten nasz transhumanizm u swych niemrawych początków, z prokreacją in vitro, surogacją i przerywaniem ciąży, nie jest pochodną tej biowładzy, która charakteryzuje nowe totalitaryzmy? — pyta francuski filozof. Odpowiedz na to pytanie zaszywa jednak w treści eseju, pisząc że nasza epoka czyni z aborcji europejską wartość. Jak można pragnąć wybrać tę tanatofilską tendencję na wyznacznik cywilizacji? Jak można chcieć wskrzesić hasło hiszpańskich faszystów „Viva la muerte!”? Istnienie przerywania ciąży pozostaje oczywistością, nad którą nie ma co dyskutować. Ale chęć uczynienia z tego wartości Europy dużo mówi o tym, czym ta Europa jest, przekonuje ONFRAY.

W tym wydaniu wraca więc jak mantra temat demokracji i władzy, której w końcu jednym z gwarantów w świecie zachodnim jest dziennikarstwo i wolne media. Prof. Jeff JARVIS analizując najnowsze trendy medialne wskazuje, że blisko jedna trzecia ludzi aktywnie unika wiadomości – i trudno mieć im to za złe. — Być może nadszedł czas, by porzucić dziennikarstwo starego typu — wskazuje profesor Uniwersytetu Londyńskiego. — Próbowałem przekonać organizacje informacyjne, że nie są lub nie powinny być częścią branży produkcji treści, że dziennikarstwo jest usługą opartą na rozmowie, społeczności i współpracy. Nie udało się. — konkluduje jednak gorzko prof. JARVIS.

Podróż po świecie idei i najważniejszych wydarzeń byłaby jednak niepełna bez muzyki i sztuki. W 62. numerze „Wszystko Co Najważniejsze” publikujemy niezwykle interesujący esej prof. Jerzego MIZIOŁKA na temat sztuki Michała Anioła w 460. rocznicę śmierci genialnego artysty. To wspomnienie najwybitniejszego i najbardziej wszechstronnego artysty włoskiego renesansu. — W skład komisji, która zdecydowała o miejscu ustawienia arcydzieła Michała Anioła – kolosalnego Dawida z marmuru (1501–1504) – wchodzili m.in. Sandro Botticelli i Leonardo da Vinci. Drugi z nich wykonał szkic tej rzeźby, co świadczy o jego fascynacji dziełem. Niebawem to samo uczynił Rafael Santi — pisze prof. MIZIOŁEK.

O Fryderyku Chopinie pisze zaś w tym wydaniu Stanisław LESZCZYŃSKI, dyrektor artystyczny międzynarodowego festiwalu chopinowskiego. — Artystyczne przyjaźnie i współpraca, które wyrosły na gruncie festiwalu, długofalowe projekty, których efekty cieszą i pobudzają apetyt na to, co przed nami, pomysły, które czekają na realizację, publiczność dająca wyraz radości z kolejnych muzycznych przeżyć – to najlepsze, najbardziej inspirujące drogowskazy — przekonuje LESZCZYŃSKI.

.Najnowsze, 61. wydanie miesięcznika „Wszystko Co Najważniejsze” kończymy zaś wspomnieniem wybitnego polityka, ekonomisty i myśliciela, Władysława GRABSKIEGO, którego słowa, wraz z komentarzem Agatona KOZIŃSKIEGO, publikujemy w najnowszym wydaniu „Wszystko co Najważniejsze”. Idea Polski Władysława Grabskiego odczytana w 2024 roku” to tytuł wieńczącego najnowsze wydanie „Wszystko Co Najważniejsze” tekstu.

Zapraszamy do lektury! Najnowsze wydanie „Wszystko Co Najważniejsze” dostępne w EMPIKach w całym kraju, w Księgarni Polskiej w Paryżu (123, Bd Saint-Germain), a także wysyłkowo, wydania archiwalne i bieżące oraz prenumerata, w SKLEPIE IDEI: www.SklepIdei.pl/wcn. Wydania w wersji ebook w sklepie LEGIMI [LINK]