W dzisiejszym komentarzu #NajważniejszeDnia Agaton KOZIŃSKI, podkreśla, że Stany Zjednoczone nie zostawią Ukrainy.

W dzisiejszym komentarzu #NajważniejszeDnia Agaton KOZIŃSKI, zastępca redaktora naczelnego Wszystko co Najważniejsze podkreśla, że ten tydzień może być kluczowy w kontekście trwającej wojny na Ukrainie ze względu na przyjazd do Europy prezydenta USA Joe Bidena. 

W dzisiejszym komentarzu #NajważniejszeDnia Agaton KOZIŃSKI, zastępca redaktora naczelnego Wszystko co Najważniejsze wskazuje, że Rosja w czasie ofensywy na Ukrainę poniosła dużo większe straty niż planowała.

Ukraińcy potrzebują naszej pomocy – mówi Agaton KOZIŃSKI, zastępca redaktora naczelnego Wszystko co Najważniejsze w dzisiejszym komentarzu #NajważniejszeDnia.

W dzisiejszym komentarzu #NajważniejszeDnia Agaton KOZIŃSKI, zastępca redaktora naczelnego Wszystko co Najważniejsze, odwołuje się do nagłówków gazet ukazujących się w Europie Zachodniej, które bez względu na profil podkreślają, że do upadku Kijowa jest blisko. Redaktor zaznacza, że przewaga militarna Rosji jest ogromna, jednak podkreśla, że nie jest prawdą, że Ukraina nie ma żadnych szans.

Zachód musi przejąć inicjatywę, a nie tylko być reaktywny wobec działań rosyjskich – mówi w komentarzu #NajważniejszeDnia Agaton KOZIŃSKI, zastępca redaktora naczelnego Wszystko co Najważniejsze.

Konflikt na Ukrainie: w dzisiejszym komentarzu #NajważniejszeDnia Agaton KOZIŃSKI przybliża przebieg ostatnich wydarzeń związanych z konfliktem ukraińsko-rosyjskim. Zaznacza również jakim sprawdzianem dla Europy jest spór.

Świat nie może sobie pozwolić na to, żeby przestać zwracać uwagę na Ukrainę, nawet jeżeli tzw. cykl medialny i zainteresowani – mówi w komentarzu #NajważniejszeDnia Agaton KOZIŃSKI, zastępca redaktora naczelnego Wszystko co Najważniejsze.

Niemiecka polityka wyraźnie zapomina o godności Ukraińców, mówiąc na przykład, że Krym należy do Rosji a Putinowi należy się szacunek – mówi w komentarzu #NajważniejszeDnia Agaton KOZIŃSKI, zastępca redaktora naczelnego Wszystko co Najważniejsze.

Michel Houellebecq opisuje przyszłość Europy. Wizjoner czy hochsztapler żerujący na naszych lękach?

Żyjemy w epoce zmiany. Stare paradygmaty przestały być aktualne, nowe nie zostały jeszcze zdefiniowane. Obserwujemy zderzenia dwóch porządków, które skutkują coraz silniejszą polaryzacją i radykalizacją. Potwierdzi to 2022 rok.

„Tu nie chodzi o żadną agresję, wojnę hybrydową czy wrogie przejęcie cudzej agendy. Polska ma naprawdę wiele ciekawych historii do opowiedzenia. Właśnie zaczęła to robić”.

1 Maja – święta jednoznacznie kojarzącego się z komunizmem, Polską Ludową – nigdy z kalendarza nie wyrwaliśmy. I dziś powoli staje się ono symbolem tego, co można uznać za istotę polskości. Współczesnym symbolem polskiej tolerancji i wzajemnego szacunku Polaków dla siebie. Cech, które kiedyś przesądzały o wyjątkowości Polski pomiędzy innymi krajami europejskimi.

Wygląda na to, że rok 2021 zapamiętamy jako ten, w którym udało się zahamować pandemię. Ale pokonanie koronawirusa nie oznacza spokoju. W Polsce narastają nastroje radykalne. Polacy tracą cierpliwość – ale też politycy ciągle doskonalą narzędzie polityczne, którym jest polaryzacja.

Grudniowy szczyt UE zmienia wiele, także w kwestii najbardziej zasadniczej: samej konstrukcji Unii. Europa wykonała kolejny krok w kierunku bliższej integracji. Ale jednocześnie wyraźnie widać, że nastąpił renesans międzyrządowej metody zarządzania Unią.

Nie da się tego zrobić, jeśli się nie ma dobrego pomysłu. Czegoś jak Haussmannowska przebudowa Paryża czy Beatlesi w Liverpoolu. W Płocku taką funkcję będzie pełnić art déco. W przyszłym roku w przepięknie wyremontowanej kamienicy przy ul. Kolegialnej zostanie oddane imponujące muzeum poświęconej temu stylowi. Jego ozdobą będzie obraz Tamary Łempickiej – w Polsce znajdują się tylko dwa dzieła tej malarki (drugi obraz posiada Muzeum Narodowe w Warszawie). To muzeum – obok działającej od dawna ekspozycji secesji – stanie się herbem Płocka w XXI wieku. I sygnałem, że w każdej sytuacji można się wymyślić na nowo.

Huawei jest Nord Streamem 2 do potęgi. W obu przypadkach nie mamy do czynienia wyłącznie z komercyjnymi projektami. Oba projekty mają wysoko polityczny wymiar. Oba projekty mają negatywny wpływ na bezpieczeństwo Niemiec, naszych sąsiadów i całej Europy. Oba projekty przyznają ekonomiczne profity autorytarnym reżimom, które te użyją dla swoich geopolitycznych korzyści. To dlatego oba projekty są z tego samego worka.

Stalin przyglądał się brytyjsko-francuskiej reakcji na niemiecką inwazję na Polskę. Nie twierdzę, że bardziej zdecydowana brytyjska lub francuska odpowiedź na działania Niemców specjalnie zmieniłaby jego myślenie. Ostatecznie byłby szczęśliwy, gdyby wybuchła wojna aliantów z Niemcami – lecz brak jakiejkolwiek zdecydowanej alianckiej reakcji utwierdził go w przekonaniu, że nie ma się czego obawiać przed inwazją na Polskę w porozumieniu ze swoim nowym niemieckim sojusznikiem.