chrześcijaństwo

Dwadzieścia pięć lat temu Joseph Ratzinger mówił mi o powołaniu do świętości, jej wielu formach i modalnościach w Kościele; o czasie i wieczności; o oddaniu się w zaufaniu Panu; o nieredukowalnej chrystocentryczności życia chrześcijańskiego

Benedykt był w stanie przekroczyć i zintegrować wiele ograniczających dualizmów i zburzyć fałszywe mury wzniesione między wiarą i rozumem, tradycją i odnową, chrześcijaństwem i oświeceniem, miłością i cierpieniem, charyzmatem i hierarchią, tym, co pozytywne i naturalne, pracą i kontemplacją, tym, co ludzkie, i tym, co boskie

Karol Wojtyła i Gabriel-Marie Garrone podzielali przekonanie, że wiara i rozum winny się wspierać w poznawaniu prawdy, dzięki czemu rozwija się kultura humanistyczna. Szczególną rolą nauki katolickiej jest wskazywanie na wartości duchowe i moralne w dzisiejszym świecie, zagrożonym coraz bardziej procesem dehumanizacji życia społecznego

Kościół katolicki, zwłaszcza na Zachodzie, przechodzi obecnie jeden z najgorszych kryzysów w swojej historii. Skandal nadużyć seksualnych duchowieństwa zaszkodził dziełu Kościoła niemal w każdy sposób1.

W dzisiejszym komentarzu Najważniejsze Dnia Michał KŁOSOWSKI pochyla się nad komentarzami narastającymi wokół pogrzebu Benedykta XVI. Jak podkreśla, dorobek Ratzingera będzie analizowany jeszcze przez wiele lat.

Bliska i merytoryczna współpraca oraz następstwo pontyfikatów łączą papieża Polaka i papieża Niemca. Magisterium Benedykta XVI stanowi najbliższy kontekst nauczania Jana Pawła II.

Historia relacji klasyki i chrześcijaństwa, zarówno w okresach pełnej zgody, jak i gwałtownych sporów, stanowi przejaw złożoności, bogactwa i powagi batalii między radykalnymi a konserwatywnymi siłami celem zrozumienia przeszłości.

List św. Pawła do chrześcijan w Filippi od wieków cieszy się wielką popularnością. Tak jak w Liście do Filemona, apostoł pisze tutaj z wielkim uczuciem oraz ujawnia bardzo dużo na własny temat.

Nie wiemy, jak być mężczyznami, ponieważ nawet już nie wiemy, kim jest mężczyzna. Zanim zaczniemy marzyć o byciu dżentelmenami, musimy zrozumieć, kim jest mężczyzna i jak nim być.

Istnienie Boga ma wyjaśnienie. Wyjaśnienie leży w Jego własnej naturze jako tego, co jest czystą rzeczywistością, jest proste, czyli niezłożone, i jest Samoistnym Istnieniem – pisze prof. Edward FESER

Kiedy myślimy o Europie, mamy do czynienia z kulturami, które były przez setki lat katolickie, a obecnie w sposób radykalny podważają swoje korzenie, dążą do ich dekonstrukcji. Dlatego też musi w Europie dojść do odnowienia misyjnego życia Kościoła – mówi Thomas Joseph WHITE OP w rozmowie z Jarosławem KUPCZAKIEM OP.

Chciałbym wskazać na to, co łączyło Karola Wojtyłę z Francją i jej kulturą oraz jakie znaczenie Jan Paweł II przypisywał francuskiemu katolicyzmowi, a także na rolę, jaką Francuzi, ludzie Kościoła i kultury, odegrali w pontyfikacie polskiego papieża.

Czy rzeczywiście inicjatywa taka miałaby sens? Czy w ogóle możliwe byłoby uporządkowanie tak wielu intuicji i pytań w całość jednego, spójnego, soborowego oświadczenia, aby w ten sposób nadać Kościołowi kierunek w jego dalszej drodze przez tysiąclecia?

Jesteśmy przekonani o wywodzeniu się chrześcijaństwa z judaizmu, ale mniej oczywisty jest fakt, że działało to częściowo również w drugą stronę.

Z pewnością rzeczywistość kościelna znana w latach 80. i 90. ulegnie głębokim zmianom i tylko czas pokaże, czy będzie w stanie odzyskać (lub kontynuować) misyjny zapał tak drogi Karolowi Wojtyle.

Powrót do normalności, której dokładny kształt nie sposób przewidzieć, będzie wymagał wysiłku pokoleń. Zachodnie Kościoły chrześcijańskie już w większości skapitulowały przed naporem rzeczników postprawdy. I dziś zbyt mała i zbyt zmarginalizowana jest klasycznie myśląca Reszta, by ów powrót do normalności mógł trwać tylko jedno pokolenie.

Z misją mamy do czynienia wtedy, gdy ktoś za czyimś pośrednictwem realizuje zadanie, do którego jest zobowiązany, z tradycją zaś wtedy, gdy jeden i ten sam przedmiot jest kolejno przekazywany innym osobom, poczynając od pierwszego właściciela.