historia

Z uwagi na gorycz wcześniejszych stosunków polsko-ukraińskich jest to niezwykły historyczny zwrot akcji. W przeszłości Rosja była głównym beneficjentem ich niezgody. W końcu jednak wygląda na to, że nieszczęsna inwazja Putina jednoczy te dwa od dawna podzielone narody.

Badanie zbrodni katyńskiej nauczyło mnie wiele o historii Rosji i bezwzględności Kremla. Instytucje dyktatorskie, które umożliwiły masakrę, nie przestają być zagrożeniem. 

Mamy do czynienia z klasyczną wojną cywilizacji – konfliktem euroatlantyzmu z eurazjatyzmem. Wojną, którą wywołała Rosja, by nie dopuścić do rozszerzenia się cywilizacji euroatlantyckiej na Ukrainę, i w której z kretesem przegrywa – nie tylko nie jest w stanie osiągnąć swoich celów, ale bezpowrotnie uczyniła Ukrainę częścią zachodniej cywilizacji.

Powszechnie panujące przekonanie, jakoby Ultra skróciła wojnę o dwa lata, trudno udowodnić. Należałoby raczej powiedzieć, że oszczędziła aliantom kilka miesięcy i zapobiegła śmierci setek tysięcy osób. Zarówno Brytyjczycy, jak i Polacy mogą być dumni z tego osiągnięcia. I nie muszą się licytować.

Postęp przyniósł wiele dobrego, ale miał również negatywne konsekwencje. Ludzie zyskali dostęp do technologii – zarówno tych twardych, służących do manipulowania naturą, jak i tych miękkich, służących do organizowania grup i społeczeństw – i używają ich do narzucania różnych form wyzysku, dominacji i tyranii. Długi wiek XX był świadkiem najgorszych i najbardziej krwawych tyranii w historii ludzkości.

Im więcej w społeczeństwie ukraińskim będzie się mówić o Wielkim Głodzie, a mniej o tzw. Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej, tym lepiej. Oby tocząca się obecnie wojna rosyjsko-ukraińska umocniła jeszcze ten proces kształtowania się antysowieckiej (i defensywnie antyrosyjskiej) orientacji narodu ukraińskiego.

12 listopada 2022 r. do Polski zostaną uroczyście sprowadzone szczątki trzech polskich prezydentów na uchodźstwie. Władysław Raczkiewicz, August Zaleski i Stanisław Ostrowski, wcześniej pochowani na Cmentarzu Lotników Polskich w Newark w Wielkiej Brytanii.

Młot i cyrkiel to elementy godła państwowego Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W herbie Szczecina widnieje z kolei głowa gryfa. Miasto portowe leży niespełna 150 kilometrów od Berlina. Po II wojnie światowej przypadło jednak Polsce. Szczeciński gryf nie splótł się z młotem i cyrklem.

Badanie historii epoki sowieckiej, w tym represji i terroru politycznego, oraz upowszechnianie rzetelnej wiedzy historycznej to nasze dążenie do przeciwstawienia się próżni w tej dziedzinie w świadomości społecznej.

„[…] Nie ma już żadnych okupantów. Jesteśmy sami panami i gospodarzami” – cieszył się w listopadzie 1918 roku warszawski polityk i publicysta Ignacy Baliński. Świeżo odzyskaną wolność Polska musiała jeszcze obronić przed Rosją – tak jak dziś robi to Ukraina.

Gdyby państwa Trójmorza nie musiały zmagać się z konsekwencjami agresywnego imperializmu rosyjskiego i liczyć na większe rozumienie na Zachodzie, z całą pewnością mogłyby wzmocnić potencjał wolności w świecie.

Od połowy września w największych polskich muzeach można zobaczyć puste ramy. To kampania informacyjna, która ma na celu przypomnienie o dziełach sztuki z polskich kolekcji publicznych, prywatnych i kościelnych, które zostały utracone (skradzione, zniszczone) w wyniku II wojny światowej.

Konsekwencje działań niemieckich na ziemiach polskich w czasie II wojny światowej powinny zostać uregulowane w umowie bilateralnej, zawartej przez rządy Polski i Niemiec.

Heinrich Schliemann, urodzony 200 lat temu nad Morzem Bałtyckim, miał zostać jednym z najsłynniejszych archeologów wszech czasów.

Zachodowi często zdarza się nie doceniać wyrafinowania sowiecko-rosyjskiego systemu dezinformacji. Ukraińcy takich złudzeń nie mają. Wiedzą, że Putin toczy wojnę nie tylko z narodem ukraińskim, ale także z jego kulturą i historią. Katyń przypomina nam nie tylko o ciągłości metod stosowanych przez NKWD, KGB i FSB, ale również o tym, w jak dużym stopniu świadczenie o prawdzie, zbieranie dowodów i dokumentowanie faktów zależy od poszczególnych ludzi i instytucji.

Współczesna antropologia sugeruje, że powszechna i nieubłagana śmierć zagłusza – a przynajmniej wydaje się zagłuszać – ból matek.

Podczas audiencji w Watykanie prezydent Francji Emmanuel Macron podarował papieżowi Franciszkowi książkę Immanuela Kanta Projet de Paix Perpétuelle. Losy książki wyjaśniono, właściwie historii nie ma. Niemniej nasuwają się różne interesujące refleksje.

Po zakończeniu wojny społeczność międzynarodowa będzie musiała się głęboko zastanowić, co począć z ostatnim bastionem rosyjskiego imperializmu wbitym jak cierń w Europę Środkową.

Udział ziemian w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1921 wciąż jest słabo znany i niedoceniany. Przedstawiciele tego środowiska masowo wstępowali w szeregi Armii Ochotniczej, dowodzonej przez gen. J. Hallera, nota bene także ziemianina. Ich rola nie ograniczała się jedynie do walki zbrojnej. Dwory stawały się zapleczem dla uchodźców i rannych. Ziemianki organizowały kwesty na rzecz poszkodowanych i sierot oraz pracowały w szpitalach. Wojna z bolszewikami była ostatnim momentem w dziejach polskiego ziemiaństwa, kiedy stanęli jako zwarta grupa społeczna, wzorem swych rycerskich przodków.