transhumanizm

Odkrycia i badania technologiczne oraz farmaceutyczne dają impuls do tworzenia nowych scenariuszy, nieustannie pobudzając wyobraźnię i refleksję filozoficzną. Jednym z efektów tego zjawiska jest powstanie ruchów transhumanizmu i posthumanizmu, które od dawna znajdują się w centrum zainteresowania mediów. Jednak rozmaite interpretacje tych dwóch terminów i tego, co je odróżnia, nastręczają pewnych trudności.

Nadchodzi świat, w którym indywidualna wolność niemal całkowicie zniknie. Wraz z nią zniknie Różnica, a tym samym Demokracja.

Nasza samotność w kosmosie wydaje się faktycznie lepszym rozwiązaniem, choćby dlatego, że niełatwo sobie wyobrazić „zaawansowaną” cywilizację, bardziej zbrukaną dziedzictwem wojen, agresji i morderstw – twierdzi Peter SWIRSKI

Nasza samotność w kosmosie wydaje się faktycznie lepszym rozwiązaniem, choćby dlatego, że niełatwo sobie wyobrazić „zaawansowaną” cywilizację, bardziej zbrukaną dziedzictwem wojen, agresji i morderstw.

Wartość poznawcza powieści tkwi raczej w spostrzeżeniach na temat tego, w jaki sposób ludzie konfrontują się z tajemniczym Obcym. Robimy to, jak przekonuje Lem, z nieuchronnie antropocentrycznej perspektywy, mierząc tego Obcego, nawet jeśli w najmniejszym stopniu nas nie przypomina, w skali antropometrycznej.

W przypadku zadań wymagających nastawienia na wzrost oraz zdolności inspirowania organizacji do rozwoju, o jakim nikomu się nie śniło, tryb pracy zdalnej zdecydowanie nie wystarczy.

Nawet jeśli w ewolucję nie jest wpisany jakiś ostateczny kres, nadal możemy pytać się o konkretne stany spoczynku poszczególnych procesów ewolucyjnych, których jesteśmy świadkami. Moglibyśmy zwłaszcza zapytać, czy gatunek ludzki wciąż jeszcze ewoluuje.

Ale jeśli marzenia transhumanistów są rojeniami, wówczas możemy za Peterem Augustinem Lawlerem powtórzyć: „Ludzka dusza – a zatem owa niematerialna zasada fundująca nasze motywacje i aspiracje, które odróżniają nas od otaczającego świata przyrody – przemienia i rozświetla wszystkie nasze myśli i działania, również te choćby i piękne, które daremnie usiłują wyzwolić nas z natury i Boga”. Nie da się tej niematerialnej zasady załadować do maszyny.

Historia XX wieku pokazała, że to nie rozwój nauki, ale gloryfikacja nieuctwa doprowadziła do panświatowych katastrof i kosztowała życie milionów ludzi. Towarzyszący nam przez drugą połowę XX wieku rozkwit cywilizacji, to, że dziś ludzkość świata jest jak nigdy syta, zdrowa i bezpieczna, zawdzięczamy rozwojowi wolnej nauki w wolnym świecie i wykorzystaniu osiągnięć tej nauki przez wolną działalność gospodarczą.

Uruchomienie tego projektu rozegra się jednak nie w laboratoriach, lecz w salonach politycznych. Rewolucja biologiczna będzie musiała dysponować usprawiedliwiającą doktryną polityczną, apologią zmiany kulturowej i mieć nową agendę polityczną. I z całą pewnością nie będzie ona polegała na ewolucyjnej i stopniowej liberalizacji obecnego prawa. Fundamentem ideologicznym transhumanistycznej zmiany stanie się nowa forma sekularyzacji – można ją nazwać bio-laïcité.

Mimo najróżniejszych zagrożeń spróbujmy powitać nowy rok z nadziejami na nadejście lepszych czasów, w których wykorzystując rozliczne dostępne szanse mądrego rozwoju, będziemy stopniowo pokonywać piętrzące się kłopoty. Dużo zależy od każdego z nas – sprawy zaszły za daleko, abyśmy mogli pozwolić sobie na stratę kolejnego roku w staraniach o nasze wspólne dobro!

Ludzki mózg to dzieło idealne, najdoskonalszy twór w przyrodzie. Jego dominacją zachwiał komputer Deep Blue, który w 1997 roku pokonał w szachy mistrza świata, Garriego Kasparowa. Od tego czasu sztuczna inteligencja jest na ścieżce intensywnego rozwoju. Czy dominacja superinteligencji nad człowiekiem jest realną perspektywą naszej przyszłości? Czy ta przewaga skończy się kresem naszego gatunku?

Zdobycze współczesnej medycyny i techniki pozwalają na poprawę kondycji fizycznej człowieka poprzez wszczepianie implantów w postaci sztucznych zębów, stawów biodrowych czy zastawek serca. Obecnie nadchodzi nowa era, która za cel stawia zaprojektowanie urządzeń, które mogłyby usprawnić działanie mózgu. Zwolennicy udoskonalania gatunku ludzkiego postulują, aby dzięki nowoczesnym technologiom wyeliminować po kolei wszelkie biologiczne ograniczenia takie jak choroby czy starzenie się. Ponadto uważają, że w najbliższych dekadach ludzkość będzie coraz szybciej ewoluować w kierunku doskonalenia wszelkich umiejętności, zarówno fizycznych jak i umysłowych. Celem transhumanizmu jest przekształcenie człowieka w istotę doskonałą.