Seniorzy byli pełnoprawnymi współtwórcami filmu, pomagali w reżyserii, lokacjach, ustawianiu światła, pracowali jako dźwiękowcy oraz operatorzy.

Melomani i ich główny skład: Andrzej Idon Wojciechowski – trąbka, produkcja filmowa; Witold Dentox Sobociński – puzon i perkusja, operator filmowy; Krzysztof Komeda Trzciński – fortepian, kompozytor; Andrzej Trzaskowski – akordeon, fortepian, kompozytor muzyki filmowej, dyrygent; Jerzy Duduś Matuszkiewicz – saksofon tenorowy, operator filmowy; i jeszcze Witold Kujawski – kontrabas, organizator koncertów muzycznych.

Historia Łodzi, jej kultura i architektura składają się na prawdziwie ekscytującą mieszankę, występującą jedynie w paru miejscach na świecie. Oczywiście nie opisałem wszystkiego, tylko pewne wątki.

Trzy razy pytałem różnych kilkunastu pasażerów pociągu przewozów regionalnych relacji Łódź — Warszawa, którym jeżdżę prawie co dzień, do czego nawiązuje ten znak. Na 18 osób tylko jedna odpowiedziała prawidłowo — to z twórczości Strzemińskiego.

Plany budowy dworca i linii kolejowej, która łączyłaby Wrocław z Warszawą, sięgają roku 1862. Wówczas to na terenach będących pod zaborem pruskim utworzono Komitet Budowy Kolei Żelaznej z Wrocławia do Warszawy. Komitet wystąpił do władz Królestwa Polskiego o zezwolenie na budowę linii kolejowej. Planowana linia miała biec trasą Wrocław – Łódź do połączenia z linią warszawsko-wiedeńską.

Struktura społeczna Łodzi uległa przeobrażeniom, z jednej strony wpłynął na to spadek zaludnienia, z drugiej przejmowanie majątków po zbiegłych Niemcach i wymordowanych Żydach. Dziś trochę śladów po czterech kulturach pozostało w języku — między innymi tytka, flaszka, bryle, melzupa. W kuchni — karp po żydowsku, makiełki. W architekturze — kamienice wielkomiejskie, synagoga i dwie cerkwie.

Sagrada Familia to jeden z symboli całej Katalonii, jej ducha, katalońskiej tożsamości, niezależności, dążenia do celu, trwania pomimo przeciwności. Symbol Katalonii to również osioł, który ma inne konotacje niż w Polsce.

W wieku 74 lat zakończył swój bogaty żywot nierozpoznany przez nikogo jeden z najgenialniejszych architektów XX wieku Antonio Gaudi. Artystę pochowano w krypcie jego kościoła, zgodnie z jego życzeniem. Ostatnie godziny życia są wciąż niewiadomą. Stanowiąc kanwę opowieści takich, jak ta.

Polska Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych apeluje, by samorządowcy brali pod uwagę przede wszystkim dobro mieszkańców ich zdrowie i bezpieczeństwo a nie wpływy do kasy gminy. Aby tak było trzeba zmienić system. Dziś wciąż mamy zasadę: im większa sprzedaż alkoholu w gminie tym więcej pieniędzy na walkę z uzależnieniem!

Dlaczego nie powinno być szkół prywatnych? Ponieważ obecnie nie są to instytucje edukacji przyszłych pokoleń. To folwarki do zarabiania pieniędzy dla wąskiej grupy właścicieli. Nauczyciele czy wykładowcy są słabo opłacani i sprowadzani do roli wyrobników. Na uczelniach wyższych niepublicznych oraz w szkołach średnich czy gimnazjach na ucznia patrzy się jak na chodzący po korytarzach banknot.

Wymagać! Wymagać od rodziców zaangażowania w wychowanie i rozwój dziecka, dofinansowywać wspólne formy aktywności rodziców i dzieci. Wymagać od rodziców dbałości o kondycję dziecka! Ale idziemy na łatwiznę, na bylejakość, powierzchowność, wprowadzamy w jednostronną zależność. Beneficjent otrzymuje środki od urzędnika na podstawie kryterium dochodowego, a nie wymogu relacji dwustronnych.

Technologie komunikacyjne mogą nam pomóc. Dzięki nim można usprawnić pomoc społeczną, skoncentrować naszą inteligencję emocjonalną na pomocy potrzebującym. Całość żmudnych czynności administracyjnych można zastąpić sprawnym systemem. Ale system nie może zasłaniać drugiego człowieka.

Wystarczy mieć kod przesłany przez urząd na telefon komórkowy. Wykorzystać media społecznościowe do poszukiwania pracy dla osób bezrobotnych. Likwidacja „zielonej linii” (specjalnej linii telefonicznej) — narzędzia kosztownego, lecz kompletnie nieprzydatnego – to tylko jedna z propozycji zestawu zmian, reform w polityce społecznej. W dziesięciu punktach.

Wiele form pomocy państwa zniechęca do podjęcia pracy, uzależnienie od pomocy, wzmacnia negatywne postawy. Rozwija się forma klientelizmu. Główny problem współczesnej pomocy społecznej w Polsce polega na uzależnieniu klientów od pomocy. A powinno być odwrotnie, głównym kryterium stosowania pomocy społecznej powinna być zasada nieuzależniania od niej odbiorców. To kultura zależności, to pułapka.

— Jestem zarejestrowany już od 1993 roku! — To już 18 lat! — szybko liczę. — Mam wszystkie możliwe certyfikaty, skończyłem różne szkolenia, obsługa komputera, CorelDRAW, i takie, i takie — wylicza. Pokazuje ponad 20 zaświadczeń o ukończeniu różnych kursów i szkoleń. — Takie szkolenie jak to, to też już ukończyłem, proszę, w 2010! — pokazuje kolejny certyfikat. Choć wygląda na ociężałego, myśli szybko i sprawnie.

Odbiera się dzieci rodzicom tylko dlatego, że są oni biedni albo bezrobotni. Nie mam obiekcji, kiedy dzieci trafiają do rodzin zastępczych czy do placówek, gdy ich rodzice są uzależnieni od alkoholu, stosują przemoc lub są ciężko i nieuleczalnie chorzy. Ale co myśleć, kiedy dziecko zostaje zabrane rodzicom dlatego, że ci są biedni, nie mają mieszkania czy zostali pozbawieni pracy?!

— Chcieli nas pozbawić naszej kultury i języka. Wy to rozumiecie! — mówi Pepo. Polacy walczyli po stronie republikanów, szczególnie w Katalonii. W oddziałach republikańskich można było usłyszeć język polski. Powiedzenie, że Katalończycy są „jak Polacos”, oznacza, że posługują się nie tylko językiem niezrozumiałym dla Hiszpanów, ale mają zupełnie inną mentalność i kulturę.