watykan

Ukraina jest gotowa zaakceptować Chiny w roli mediatora w procesie negocjacji z Rosją, jednak tylko w przypadku, kiedy Pekin skłoni Moskwę do wycofania wojsk ze wszystkich okupowanych przez nią ukraińskich terytoriów – poinformował w poniedziałek minister obrony Ołeksij REZNIKOW w wywiadzie dla singapurskiego dziennika „The Straits Times”.

W środę administracja prezydenta Syrii, Baszara al-ASSADA, poinformowała, że prezydent otrzymał zaproszenie na 32. szczyt Ligi Państw Arabskich, który rozpocznie się 19 maja w Arabii Saudyjskiej. 

Pontyfikat papieża Franciszka na „bardzo ciekawe czasy” – fragment najnowszej książki Michała KŁOSOWSKIEGO “Dekada Franciszka” wyd. przez “Wydawnictwo Wszystko co Najważniejsze”.

Początek„dekady Franciszka” wyznacza czas wprowadzenia na rynek pierwszego iPhone’a. Choć teoretycznie nie miało to nic wspólnego z Kościołem i papiestwem, radykalnie zmieniło życie wiernych. Trudno więc, by nie wpłynęło na sposób sprawowania rządów przez głowę Kościoła.

Wiadomo, że życie Josepha Ratzingera wielokrotnie potoczyło się inaczej, niż sobie tego życzył. „Zamierzałem przez całe życie być profesorem i wykładowcą”, powiedział w 2016 r. w swych Ostatnich rozmowach.

Dekada Franciszka to czas zmiany świata, który papież nazywa zmianą epoki. Lawinowy przyrost uzależnienia od technologii, odchodzące w niepamięć paradygmaty ekonomiczne i zmieniające się relacje międzynarodowe — w tej dekadzie wydarzyło się wiele a my próbujemy to opisać.

Po tym, jak w poprzednich latach rozważaliśmy czasowniki: „pójść i zobaczyć” oraz „słuchać”, jako warunki dobrej komunikacji, w tym Orędziu na 57. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu chciałbym skupić się na „mówieniu z sercem”.

„Praedicate Evangelium” to nic innego jak przemiana sposobu sprawowania władzy w Kościele.

Duet Wojtyła-Ratzinger rządził Kościołem kilka dekad. To, że wybitny filozof, jakim był Karol Wojtyła, tak świetnie rozumiał się z wybitnym teologiem, jakim był Joseph Ratzinger, uformowało w historii Kościoła epokę, do której obecnie wielu tęskni.

Przez całą niedzielę z BENEDYKTEM XVI żegnali się kardynałowie, biskupi oraz pracownicy Watykanu.W poniedziałek o godz. 7 rano ciało Benedykta XVI przewieziono do Bazyliki św. Piotra.

Prezydent Rosji Władimir Putin wraz z ministrami obrony i spraw zagranicznych odwiedził w poniedziałek Białoruś. Wizyta podsyca obawy o możliwe zwiększenie nacisków na Aleksandra Łukaszenkę, aby przyłączył się do ofensywy lądowej, która otworzyłaby nowy front przeciwko Ukrainie.

Karol Wojtyła i Gabriel-Marie Garrone podzielali przekonanie, że wiara i rozum winny się wspierać w poznawaniu prawdy, dzięki czemu rozwija się kultura humanistyczna. Szczególną rolą nauki katolickiej jest wskazywanie na wartości duchowe i moralne w dzisiejszym świecie, zagrożonym coraz bardziej procesem dehumanizacji życia społecznego

Najnowsze wydanie tygodnika „Wszystko Co Najważniejsze” dedykujemy zmarłemu papieżowi-seniorowi, Benedyktowi XVI. Jego odejście traktować można bowiem jako koniec pewnej epoki, nie tylko w dziejach Kościoła, ale zdawać się może – w historii świata zachodniego.

W dzisiejszym komentarzu Najważniejsze Dnia Michał KŁOSOWSKI wyjaśnia ostatnie słowa papieża Franciszka potępiające Władimira Putina oraz wskazuje co Franciszek zrobił do tej pory, aby pomóc osiągnąć pokój między Ukrainą a Rosją.

Skrajnie prawicowy rząd we Włoszech może zmusić Franciszka do znalezienia sposobu współistnienia z liderami politycznymi o zupełnie innym światopoglądzie, a nawet posługujących się odmiennym językiem.

Zwołanie soboru stanowiło akt odpowiedzialności za Kościół i ludzkość, chęć zrozumienia współczesnego świata i podjęcia z nim dialogu w imię wspólnej przyszłości – pisze ks. Andrzej DOBRZYŃSKI

Ziemski koniec przyszedł dokładnie tak, jak miał przyjść: w spokoju, zapowiedziany. Wyczekiwany niejako, bo przecież tak jest utkane życie człowieka: kiedyś kończy się tu, na Ziemi i zaczyna tam, gdzie my jeszcze nie mamy dostępu.

Cierpienie zbliża nas do siebie, a uznanie, że należymy do tego samego kruchego rodzaju ludzkiego, pomoże zbudować bardziej zintegrowaną i pokojową przyszłość.

Różne formy konsumeryzmu obiecywały zadowolenie płynące z korzystania z obfitych dóbr materialnych. Czy zdobycie tego zadowolenia, jakkolwiek realne mogłoby być, zaspokoiło najgłębsze tęsknoty ludzkiego serca?

Dziś Unia Europejska stoi przed epokowym wyzwaniem, od którego zależeć będzie nie tylko jej przyszłość, ale także przyszłość całego świata.