Światowy Dzień Uchodźcy

Integracja nie odbywa się na poziomie metapaństwa, lecz w konkretnym zakładzie pracy, szkole, sąsiedztwie, ulicy, restauracji czy urzędzie administracji publicznej, rządowej czy też samorządowej. Stąd tak kluczowy jest dialog państwa z jego obywatelami, ażeby odpowiednio komunikować zachodzące w tym zakresie przemiany oraz stosownie do potrzeb tłumaczyć potrzebę wdrażania odpowiednich rozwiązań.

Społeczeństwo wielokulturowe wymaga więcej działań ze strony państwa, nie tylko po to, aby uszanować różnorodność, ale by włączyć ją w powszechne rozumienie przynależności narodowej.

Putin przyszedł po Gruzję, przyszedł po Krym, teraz przyszedł po Ukrainę. Czy ktoś naprawdę myśli, że gdyby udało mu się odnieść sukces na Ukrainie, jego imperialne ambicje po prostu by się na tym skończyły?

Co roku Norweska Rada ds. Uchodźców sporządza listę dziesięciu najbardziej zaniedbanych kryzysów wysiedleńczych na świecie.

Tysiące zaangażowanych osób i i zdanie egzaminu życia. Tak można opisać to, co od 24 lutego 2022 r. dzieje się w stolicy Małopolski.

Polska, która w ostatnich latach przyjmowała stosunkowo niewielką liczbę uchodźców w porównaniu z innymi krajami, a w ciągu zaledwie kilku tygodni stała się jednym z państw o największej populacji uchodźców na świecie.

Pozytywny wpływ uchodźców może być długotrwały. Greckie miejscowości, które przyjęły ich więcej po wojnie grecko-tureckiej w latach 1919–1922, dziś cieszą się wyższym poziomem zamożności.

Uchodźcy z Ukrainy w Polsce i Europie to już ponad 3,3 miliona osób. Czy Polska jest gotowa na pomoc uchodźcom?

Należy pochwalić kraje takie jak Polska, które przyjmują uchodźców w wielkiej potrzebie, za ich humanitarną reakcję i dobro publiczne, jakie przynoszą społeczności globalnej.

Nie wystarczy wsparcie duchowe i materialne. Współczesna pomoc musi polegać również na mądrym odczytywaniu cierpienia, bólu, łez.

Łączność i mobilność uzupełniają się, są dwiema stronami tego samego medalu i razem dają początek czwartemu aksjomatowi, który określi naszą przyszłość: „Mobilność jest naszym przeznaczeniem”.

Przychodzimy i zadajemy pytania. Za dużo pytań. Dowiadujemy się prawdy innej niż ta płynąca z rządowych przekazów, kreowanych przez ludzi, którzy nigdy nie postawili stopy w obozie.

Przepełnione schroniska dla imigrantów w meksykańskich miasteczkach w pobliżu granicy z Gwatemalą pełne są uciekinierów, którzy czekają na dogodny moment, aby podjąć wyprawę na północ.

W 2015 r. mieliśmy do czynienia z bezprecedensowym napływem uchodźców do Europy, największym od II wojny światowej. Nie zamieciemy problemu pod dywan. Radykalizm i odmowa działania nie są rozwiązaniem. Rząd powinien podejmować działania, które nie osłabią pozycji Polski w Unii Europejskiej, a z drugiej strony — zapewnią ochronę podstawowych interesów narodowych.

Czy powinniśmy przyjmować uchodźców? Zanim powiemy “tak”, trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie „jak”. To bowiem będzie fundamentem wszelkich działań, które będziemy podejmować, i problemów, z którymi przyjdzie nam się zmierzyć w ciągu najbliższych 20-30 lat – Anna BIAŁOSZEWSKA polemizuje z Pawłem RABIEJEM.

Libia jest nie tylko najważniejszym korytarzem przemycającym ludzi — aż 80% imigrantów przybywa właśnie stamtąd — ale także jest miejscem szkolenia dżihadystów. Sytuacja w Libii wpływa dziś na stabilność wszystkich krajów Unii Europejskiej.

Przyjmować, chronić, promować i integrować imigrantów i uchodźców – to główne przesłanie Orędzia Papieża Franciszka na Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy, który jest obchodzony 14 stycznia 2018 r. Dokument został ogłoszony przez Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej 21 sierpnia 2017 r.

Odebrało nam mowę na widok tłumów przybyszów na ulicach i placach Budapesztu. Rodziny z dziećmi, kobiety i mężczyźni w różnym wieku koczujący na dworcu kolejowym Keleti. Nie mogliśmy spokojnie siedzieć i na to patrzeć.