AI

Generatywne narzędzia AI zmienią nasze społeczeństwo w dziwny, cudowny i niepokojący sposób. Czy filozofia może pomóc nam nad nimi zapanować?

Wielu ekspertów pisze i mówi na temat sztucznej inteligencji, używając sformułowania: „AI – korzyści czy zagrożenia?”. Uważam takie alternatywne sformułowanie za nietrafne, ponieważ właściwa według mnie jest koniunkcja: „AI – korzyści i zagrożenia”.

Superkomputer nie pozwoliłby żadnemu intruzowi, by nam psuł humor podejrzeniami, że otaczający nas świat jest fikcją.

Jesteśmy elitą, my czytelnicy i twórcy wysokojakościowych treści. A jeśli tak, to naszym obowiązkiem jest nieść kaganek oświaty. Wciąż, od stuleci, niezmiennie – w rozmowie z Barbarą STEFAŃSKĄ mówi Eryk MISTEWICZ.

Etycy nadal nie zgadzają się co do podstawowych zasad moralności, do tego stopnia, że nie wiadomo, czy superinteligencje nie uznałyby wyeliminowania ludzkości za coś niewłaściwego.

Nauki komputerowe w powiązaniu z psychologią kliniczną już wniosły znaczny wkład do zrozumienia moralnych postaw i zachowań. W przyszłości ten związek może się okazać jeszcze ważniejszy.

Programy takie jak ChatGPT to kolejne bezlitosne przejawy korupcji późnego kapitalizmu – pisze Jim McDERMOTT.

Niedocenienie inteligencji pociąga za sobą niedoszacowanie potencjalnej potęgi sztucznej inteligencji.

Dzięki nowym technologiom nie straciliśmy wolnej woli; zyskaliśmy czas, z którym jeszcze nie wiemy, co robić. Życie jest inne, a to, co inne, bywa niepokojące. Nie znaczy to jednak, że jest szkodliwe.

W przypadku zadań wymagających nastawienia na wzrost oraz zdolności inspirowania organizacji do rozwoju, o jakim nikomu się nie śniło, tryb pracy zdalnej zdecydowanie nie wystarczy.

Z czasem każdy dom będzie wyposażony w sprzęt diagnostyki telemedycznej, a ludzie będą bardziej świadomi funkcjonowania własnego organizmu. To wszystko przed nami w rodzącej się epoce podbojów nowych światów.

The transformation of the Polish economy into the so-called Industry 4.0 will not spontaneously happen by solely saturating public, private and industrial space with new technologies bought at falling prices.

Automat nie ma potrzeby tworzenia muzyki, nie tworzy jej sam z siebie dla samej przyjemności usłyszenia dźwięków, by nie pozostawać w ciszy, nie podejmuje wyzwania stopniowego przekraczania swoich ograniczeń. Muzyka nie jest celem. Być może dlatego muzyka tworzona komputerowo nie budzi szczególnego entuzjazmu.

AI-Labs could become Poland’s “silk roads” in the 21st century and offer the world a new alternative to trade, with and through Poland.

U Kosika bohaterowie giną, znikają, są manipulowani, porywani, starzeją się i umierają. I gdzie tu pozytywne zakończenie? Jest w tym jednak dobre przesłanie, jak w filmie Jurassic Park: natura znajdzie drogę, by ominąć nałożone restrykcje. „Uczymy się walczyć z przeciwnikiem, który przerasta nas o rzędy poziomów inteligencji”.

Sposób funkcjonowania sieci neuronowych i niezwykłe efekty, jakie pozwalają one osiągnąć, powinny nas doprowadzić do redefinicji samego pojęcia sztucznej inteligencji.

Nie rozumiem twierdzenia: oddajemy dane obywateli, a wy sobie je bierzcie i róbcie na nich biznes. Nie jest to ani transparentne, ani uczciwe, ani bezpieczne. Jeśli bowiem możemy sprawić, płacąc Sztucznej Inteligencji, aby działała tak, jak to opłaciliśmy, nie jest to świat oparty na wartościach, nie jest też światem uczciwym, nie mówiąc już o tym, że po prostu nie jest światem dobrym.

Możemy się mylić w kwestiach moralnych. Możemy błędnie rozpoznać, co jest dla nas dobre. Możemy nawet nie zrozumieć, czego tak naprawdę pragniemy. Wydaje się, że określenie celu ostatecznego wymaga przedarcia się przez gąszcz najeżonych trudnościami problemów filozoficznych. Wybór celu ostatecznego dla superinteligentnych maszyn, które ukształtują przyszłość całej ludzkości, jest okolicznością zupełnie dla nas nową.

Bardzo to krępujące dla naszego gatunku, ale prawa Asimova pozostały naszym szczytowym osiągnięciem w tym zakresie przez ponad pół wieku — i to pomimo oczywistych problemów powstających przy tym podejściu, z których część została przeanalizowana przez samego Asimova w jego kolejnych utworach.