ksiązki

To, jakimi kolora­mi otoczymy dziecko, może wpłynąć pozytywnie lub negatywnie na je­go zachowanie, temperament, aktywność czy apetyt. Kolor może bowiem pewne zachowania wyciszyć lub je pobudzić. Dzieci w zależności od wieku mają różne preferencje kolorystyczne. Ma­luchy najlepiej reagują na kolory zbliżone do koloru skóry, na przykład na beżowy, kremowy lub delikatny róż, gdyż kojarzy się im z matką. Nieco starsze lubią kolory dynamiczne i ciepłe, takie jak czerwień, pomarańczo­wy i żółty. W późniejszym okresie dzieci zaczynają mieć indywidualne preferencje kolorystyczne. Każdy człowiek ma swój ulubiony kolor, na którego podstawie można określić jego predyspozycje i niektóre cechy.

Jeśli kobieta chce przekazać innej kobiecie jakąś trudną do zakomunikowania wiadomość, robi to, używając mowy kang. Przechadza się przed jej domem albo wpada z wizytą ubrana w taki zestaw kang, których przesłania mówią to, co jej samej nie przeszłoby przez usta. I adresatka już wie.

Tryptyk wschodni to droga przez trzy krainy – Buddy, Konfucjusza i smoka, lamaizmu, taoizmu i szamanizmu… To droga przez wielkie pustynie, najwyższe góry świata i rozległe równiny. To droga do źródeł wielkich rzek i ich dopływów zasilających swymi wodami morza i oceany. Ale to też droga do ludzi, tradycji, obyczaju i religii, do ich wartości, pamięci przodków i wielkiej prawdy o życiu!

Oglądanie ze współczesnymi dwudziestolatkami serialu Alternatywy 4 to spotkanie z historią. Dla was – z historią zamierzchłą, bo od napisania scenariusza minie niebawem pół wieku.

Martin nie jest himalaistą. Mimo to daje się skłonić do próby zdobycia Mount Everestu. Wszystko po to, żeby zachować lukratywny kontrakt sponsorski. Wykupuje udział w komercyjnej ekspedycji, prowadzonej przez brytyjską legendę himalaizmu, sir Richarda Lawrence’a.

Trzeba przyznać, że efekt został osiągnięty – szum medialny i tocząca się dyskusja o quasi-sztuce… Nie ma lepszej reklamy niż perwersja… Oburza i pociąga? Kogo jednak? Podobno teatr jest pełen, a owacje na stojąco!

“W połowie września broniły się skutecznie Warszawa, Modlin i Lwów, trzymało się Wybrzeże, większość wielkich jednostek Wojska Polskiego walczyła jako zwarte oddziały, formowano kolejne dywizje rezerwowe. Tu dochodzimy do kluczowej kwestii. Czy sowiecka inwazja nastąpiłaby, gdyby alianci wykazali się postawą ofensywną?” – fragment najnowszej książki Piotra GURSZTYNA

Dla higieny psychicznej unikam współczesnego rechotu udającego dowcip; wyobrażam sobie, że i Zagłoba odwróciłby się plecami od serwowanego zbyt tłustego dania. Czeka nas bowiem po nim uciążliwa czkawka.

Król Twardocha to inspirująca, błyskotliwie napisana powieść z elementami sensacyjno-gangsterskimi, oddająca realia Polski końca lat 30-tych, mentalność Polaków i Żydów oraz ich wzajemne relacje na tle wydarzeń i atmosfery polityczno-społecznej tamtych czasów. Daje asumpt do zamyślenia się nad współczesnością i przyczynami tego, co tak bardzo trapi.

W poprzednich artykułach pisałem o tym, że rozumienie może się dokonywać w indywidualnych umysłach oraz że złożone problemy są z natury interdyscyplinarne. Dziś chcę zająć się praktycznymi aspektami — jak ja, właściciel takiego umysłu o skończonej pojemności i mocy obliczeniowej, mogę się zabrać do zgłębiania dostępnej wiedzy.

Trakcja (ang. traction) to moment, w którym firma „łapie przyczepność” i rusza z miejsca. Trakcja to wzrost. Dążenie do uzyskania trakcji definiuje startup. Fragment bestselleru „Trakcja, czyli złap przyczepność. Jak każdy startup może osiągnąć szybki wzrost” Gabriela Weinberga i Justina Maresa.

Lektur na temat chrztu Polski poszukiwałam, niewielkie mając na ten temat pojęcie (dwa tytuły! – cóż za nauka pokory…). Zakładam jednak, że podobny punkt wyjścia łączy część nawet dość aktywnych czytelników, pomijając starszych bywalców bibliotek. Oczekiwałam więc zaskoczenia, ciekawych odkryć i dreszczu emocji.

W dobie kryzysu autorytetów czy sztucznym, medialnym ich kreowaniu warto przypomnieć samemu sobie i pokazać młodszym, wchodzącym w życie pokoleniom, że krach komunizmu poprzedziło pojawienie się w obrębie wielkiego ruchu społecznego ludzi, którzy – z najrozmaitszych zresztą pobudek – zdecydowali się na realny, twardy opór. I, co ważniejsze, zwyciężyli.

Nowym cudem laboratoriów z Cupertino ma być iFolio. Chodzi ni mniej, ni więcej, tylko o 96-stronicową książkę, o każdej stronie nie grubszej niż kartka papieru, zaś wielkości porównywalnej do ekranu iPada. iFolio umożliwi jednoczesne pokazanie 96 ekranów po prostu przewracając strony. Na początku jedyną przeszkodą dla śmierci papierowej książki będzie bez wątpienia nieco przesadzona cena iFolio.

Biblioteka jako ciemna, lekko zatęchła sala, w której unosi się zapach starego papieru? O nie, pracownicy Biblioteki Miejskiej w Gliwicach pokazują że bibliotekarze to nie nudziarze! Z dużą dozą dystansu do samych siebie i poczuciem humoru pokazują, że każdy może wcielić się w bohatera swojej ulubionej książki, pożartować z konwencji i formy, jednocześnie popularyzując czytelnictwo.

Im konsekwentniej się spotykamy, tym lepiej rozmawiamy. Spotkania w klubach muszą być regularne, mieć coś ze spotkań towarzyskich i „intelektualnego rytuału”. Im częściej się spotykamy, tym bardziej rozwijamy umiejętność słuchania innych i wyrażania własnych myśli. Bezcenne – i dla ucznia, i dla nauczyciela.

Ludzi polityki odbieram poprzez ich lektury. Korzystając z sieci społecznościowych zadałam więc kandydatom na urząd Prezydenta RP dwa pytania: * Jaką książkę obecnie Pan/i czyta? * Jaka lektura wywarła na Panu/i największe wrażenie? Odpowiedzi mówią o nich więcej, niż zapewne sami chcieliby o sobie powiedzieć…

Wychowanie czytelnika nie jest zadaniem łatwym. Aby dziecko polubiło czytanie, żeby młodzież traktowała czytanie jako integralną część swojego życia, my dorośli (rodzice i nauczyciele, a także dziennikarze – wszelkie możliwe media) jesteśmy odpowiedzialni za to, by wprowadzić ich w świat książki. Zacząć trzeba już w dzieciństwie, by wyrobić w nich potrzebę czytania, miłość do książki. Całe społeczeństwo powinno się włączyć w kampanię rozpowszechniającą „modę na czytanie” u dzieci i dorosłych!

Dobra książka była przedmiotem pożądania. Myślę, jak czuł się czytelnik lat sześćdziesiątych czy siedemdziesiątych, jadąc tramwajem lub zatłoczonym pociągiem i czytając Noce Ariadny albo Damę pikową…

Najwięksi wydawcy już posiadają narzędzia pozwalające śledzić, co nas szczególnie interesuje w trakcie czytania. Elektroniczni wydawcy pracują nad narzędziem pozwalającym modyfikować tekst online. Jeśli czytelnikowi nie podobają się opisy, maszyna będzie je skracać. Jeśli któryś bohater wzbudzi szczególne zainteresowanie, zacznie się pojawiać częściej i będzie prezentować cechy odnotowane jako najbardziej atrakcyjne dla czytelników. Będziemy czytać same „najfajniejsze” książki na świecie.