Pandemia niepostrzeżenie wsączyła truciznę w nasze życie społeczne. Nasiliła też działanie innych, wcześniej wsączonych „trucizn”. Należy do nich w pierwszym rzędzie deprecjacja ludzkiej śmierci, odebranie jej powagi, ale przede wszystkim pozbawienie jej wspólnotowego i rodzinnego wymiaru.
Czas epidemii wymaga bardzo dużej transparentności i jasności, zarówno w przekazie informacji, wszelkich procedur postępowania, jak i w zachowaniu potencjalnych pacjentów, którzy nie mogą ukrywać przed nikim możliwości bycia zarażonym, narażając na to ryzyko innych.
Dziś najgorsza w skutkach może być panika, tym bardziej że w opinii ekspertów byłaby ona zupełnie nieuzasadniona. Bywają choroby o większym zasięgu i śmiertelności, do których istnienia zdążyliśmy się już jakoś przyzwyczaić za sprawą posiadanej wiedzy bądź choćby niebudzących grozy nazw, jak to jest np. w przypadku grypy. Nazwa koronawirus, dotychczas nieznana, kojarzy się natomiast od razu z czymś zupełnie niezwykłym i przez to niebezpiecznym. Nie pomaga w uspokojeniu nastrojów społecznych wielu polityków. Z jednej strony ostrzegają oni przed paniką, a z drugiej często niepotrzebnymi komentarzami tę panikę wzmacniają.
Wellness oznacza po prostu proces dobrego i świadomego życia, prowadzący do realizacji pełni potencjału człowieka w sposób zrównoważony i holistyczny.
Między 400 a 600 różnych substancji chemicznych w ciele mieszkańca kraju wysokorozwiniętego identyfikują naukowcy. Substancje te pochodzą m.in. z żywności, wdychanego powietrza, używek, chemii użytkowej, farmaceutyków. Czy możemy spróbować się ich pozbyć z naszych organizmów? W jaki sposób?
Dzięki odpowiedniej diecie organizm broni się sam. To co jemy nie tylko wpływa na nasze zdrowie ale także na kondycję naszej skóry i młody wygląd. Starzenie się to proces naturalny i nieuchronny. Możemy go jednak spowolnić i wcale nie jest nam do tego potrzebny chirurgiczny skalpel ani strzykawka z wypełniaczami.
Każdy pacjent część swoich dochodów w postaci obowiązkowych podatków zdrowotnych powierza państwu, które zobowiązuje się zapewnić mu teraz i w przyszłości dobre jakościowo leczenie. Tym samym nabywa prawo do wymagania, by uwzględniono jego potrzeby i oczekiwania.
Nie rozumiem, jak można „załatwić” pacjenta w trzy minuty, i nie rozumiałem tego, kiedy pracowałem w przychodni. Znam co najmniej kilkunastu lekarzy, którzy w ciągu dnia swej ordynacji przyjmują 60, a nawet 80 pacjentów. To jest paranoja. A wygląda to tak, że kiedy wchodzi dziecko, to ma astmę, a jak wchodzi dorosły, to ma nerwicę, a druk L-4 wypiszą w recepcji… i następny pacjent.
Powiedzenie choremu, że medycyna w jego przypadku jest bezradna, wystawia jak najgorsze świadectwo lekarzowi, który takie słowa wypowiada, i środowisku, które reprezentuje, bo najczęściej wynika z niewiedzy, ignorancji, lenistwa, braku doświadczenia.
Człowiek nie jest agregatem, w którym poszczególne elementy podlegają osobnym prawom, dziedzinom nauki, opisującym je i usprawniającym. W „agregacie” od psychiki są psycholodzy, od życia społecznego – socjolodzy, od duchowego – duchowni, no i oczywiście od każdego narządu wewnętrznego – inny lekarz specjalista.
Na podstawie swojego doświadczenia i rozmów z wieloma bliskimi pacjentów, stworzyłam listę konkretnych porad, gestów i zachowań, które bliski na pewno doceni, a Państwo będziecie mogli go wesprzeć bez poczucia niezręczności.
Według danych zawartych w raporcie agencji Centers for Disease Dynamics, Economic and Policy (CDDEP) z roku 2015, największy wzrost całkowitego użycia antybiotyków nastąpił w Indiach, gdzie w ciągu dziesięciu lat liczba kuracji antybiotykowych wzrosła aż o 50%, do 12 miliardów w 2010 roku. Nie jest tego w stanie zrównoważyć niewielki spadek ich stosowania w krajach rozwiniętych (w tym i w Polsce).
Czemu tak ważne jest, żeby to sam pacjent uznał się za osobę uzależnioną? Łatwiej będzie z czasem odwoływać się do tej autodiagnozy, np. gdyby pacjent miał okresy wątpliwości czy jest osobą uzależnioną od alkoholu czy też nie. Diagnoza to początek trudnej drogi, którą mamy wspólnie do przejścia.
Wirus zika, ebola, a wcześniej SARS i ptasia grypa. Szybciej od epidemii szerzy się panika, jaką budzą. W rzeczywistości całkowita liczba ofiar wszystkich tych infekcji jest niewspółmierna do liczby przypadków głównych chorób zakaźnych, o których mówi się dużo mniej: biegunki, gruźlicy, AIDS, malarii, tężca czy odry. W wyniku chorób niezakaźnych, takich jak udary i ataki serca, umiera jeszcze więcej ludzi.
Maleje nacisk na rolę komunikowania lekarz – pacjent. Zajęcia mające wyposażyć lekarzy w umiejętności „miękkie”, takie jak komunikowanie, asertywność czy radzenie sobie ze stresem stanowią zaledwie 3,01% wszystkich przedmiotów!
Styl życia odpowiada za ponad 50% zdrowotności społeczeństwa, a medycyna naprawcza tylko za 10%. Konieczne jest ustanowienie zdrowia publicznego rzeczywistym priorytetem państwa m.in. poprzez powołanie koordynatora działań wszystkich interesariuszy: ministerstw, samorządów, przedstawicieli ochrony zdrowia, nauki, pracodawców, świadczeniodawców, NGO, pacjentów.
“Dr Tarek Loubani, palestyńsko-kanadyjski lekarz pracujący w szpitalach Strefy Gazy, nie mogąc zapewnić dostępu do stetoskopów, wpadł na pomysł wykorzystania gwałtownie rozwijającej się techniki drukarek 3D i wydrukował kopię nieobjętej już prawami patentowymi słuchawki lekarskiej, produkcji jednej ze znanych firm medycznych. Za kilkadziesiąt centów” – opowieść prof. Łukasza Turskiego o postępie i medycynie.
W Chinach – kraju, gdzie internet ma 641 milionów użytkowników – 80 proc. lekarzy używa smartfonów do celów zawodowych; profile niektórych lekarzy w serwisach społecznościowych mają miliony obserwatorów. Wciągnięcie takich medycznych gwiazd mediów społecznościowych w akcję informowania o problemie oporności na antybiotyki to niezwykła szansa.
57,1% dorosłych osób w USA nie robiących użytku z bieżni przyznało, że możliwość obniżenia składek ubezpieczenia zdrowotnego dałaby im impuls do podjęcia tego rodzaju wysiłku fizycznego. Chociaż dla firm związanych z aktywnościami fitness i wellness przyszłość wygląda bardzo obiecująco, ci, którzy chcą wejść na rynek opieki zdrowotnej wart globalnie 6,5 bln dolarów muszą być realistami. “To nie tak, że dwóch gości w garażu na nowo wynajdzie ochronę zdrowia”.
Rolą systemów informatycznych powinno być wspieranie, a nie zastępowanie relacji lekarz-pacjent. Relacje oparte na zaufaniu, w szczególności te między lekarzami i pacjentami, są budowane i utrzymywane podczas rozmowy twarzą w twarz, a nie za pośrednictwem e-maili i portali internetowych. Czas to zauważyć i wyprowadzić wnioski.
