Litwa

Sojusz ma powody do świętowania. Lecz zadań do wykonania ma wciąż znacznie więcej.

W czwartek w węgierskich sklepach ruszyła akcja obowiązkowych promocji. Jest to sposób na ograniczenie wzrostu cen żywności. Obniżki objęły produkty w 20 kategoriach i dotyczą najwiekszych sprzedawców detalicznych.

Inicjatywa Trójmorza, wyraźnie wsparta przez Stany Zjednoczone, jest solą w oku dla Niemiec i Rosji, które pragną, jak dawniej w historii, traktować ten region jako sferę swojej ekspansji, a także dodatkowo wyodrębnia państwa, które ze względów geograficznych i politycznych mogą tworzyć nową sieć powiązań, od państw, które leżą na uboczu, jak Bałkany Zachodnie, lub borykają się z mniejszym lub większym uzależnieniem od Rosji, jak Białoruś, Ukraina i Mołdawia

Jak podaje holenderskie ministerstwo obrony, 1275 elementów – w tym amerykańskie czołgi i wozy opancerzone – dotarły w do portu w Vlissingen na południu Holandii

Dzisiaj Ukraina jest krajem bardziej zróżnicowanym pod względem religijnym, językowym, ale także etnicznym. Dlatego możliwość przyjęcia milionów Ukraińców, a także tysięcy Białorusinów, którzy szukają schronienia w Polsce, jest szansą na odbudowę tego pokojowego współistnienia mimo różnic, które cechowało dawną Rzeczpospolitą. Polska, Litwa, Ukraina i Białoruś mają wspólną tradycję. Tradycja ta była konsekwentnie niszczona przez rosyjski imperializm. Dziś nie ma lepszej historycznej, ale i symbolicznej okazji, by ją odbudować.

W czwartek odbędzie się otwarcie dwukierunkowego gazociągu łączącego Polskę i Litwę – GIPL. W uroczystości mają wziąć udział prezydenci.

Cele Trójmorza są zbieżne z wieloma ważnymi celami Stanów Zjednoczonych. Państwa Europy Środkowej wiele łączy także z Tajwanem. Warto by było tę wielostronną współpracę wzmocnić.

Przyjęte przez litewski parlament i podpisanie przez prezydenta ustawy o odejściu od „fonetycznej” pisowni nazw własnych, narzuconej właśnie przez „russkij mir” – może być zamknięciem rozdziału sowieckiej okupacji

Państwa mające tendencje rewizjonistyczne wyraźnie nie przejmują się Joe Bidenem. I to nie jest prosta konsekwencja zmiany równowagi sił na świecie. Biden pozwolił na to, żeby być postrzeganym jako słaby.

Sprowadzanie przez Białoruś z Bliskiego Wschodu samolotami kolejnych już tysięcy migrantów do Mińska i próba przerzucenia ich nielegalnie przez wschodnie granice Unii Europejskiej to nic innego jak kolejne działania hybrydowe ze strony Rosjan – tym razem testujące solidarność europejską. Litwa i Polska zdają ten egzamin przy wsparciu innych krajów Unii.

Dla Litwy i szerzej – Europy Wschodniej – ten zabieg dyplomatyczny może przynieść korzyści gospodarcze. Podczas gdy Pekin nie wywiązuje się ze swoich obietnic wobec regionu, Tajwan jest już tam widocznym inwestorem, a coraz bardziej formalne więzi dyplomatyczne mogą pomóc w stworzeniu jeszcze większych możliwości gospodarczych dla obu stron.

Dziedzictwo Konstytucji 3 maja i współczesny stan naszych relacji pokazują, że w przeszłości i teraźniejszości jest znacznie więcej źródeł braterstwa niż przeciwności rodzących wrogość.

Dzięki inicjatywie, pomocy i zaangażowaniu wielu partnerów w Polsce i na Litwie w ostatnich czterech latach udało się przedstawić litewskiemu społeczeństwu m.in. historię Ludwika Zamenhofa, lekarza praktykującego w Wiejsiejach, czy pochodzących z Telsz na Żmudzi braci Narutowiczów – Stanisława, sygnatariusza Aktu Niepodległości Litwy z 1918 roku, oraz Gabriela, pierwszego Prezydenta Rzeczypospolitej.

Mimo represji Kościół na Litwie nigdy nie współpracował ani z sowieckim, ani z nazistowskim rządem.

Mit walki o wolność i przeciwko  Sowietom jest jeszcze młody. Chociaż pakt Ribbentrop-Mołotow odegrał ważną rolę jako przyczyna okupacji Litwy przez Związek Sowiecki w latach 80. XX wieku, naprawdę walka o wolność stała się mitem założycielskim dzisiejszej Litwy ł dopiero po roku 2005.

Litwa zakochała się we Franciszku. W swoim przesłaniu częściowo podążał za Janem Pawłem II – historia narodowa jako inspiracja dla teraźniejszości i przyszłości, doświadczenie walki o wolność jako źródło solidarności i zaangażowania w wartości chrześcijańskiego humanizmu. Bardziej wymagające było wezwanie do zaakceptowania różnic, do otwarcia się na przybyszy z zewnątrz, do postawienia najsłabszych w centrum życia społeczeństwa.

Wspominając komunistyczne ofiary, mówiąc o tym, że młodzi Litwini powinni o nich pamiętać przy wyborze drogi życiowej, podkreślając konieczność dbania o więzy rodzinne i tradycję, Ojciec Święty musiał zaskoczyć wielu. Zwłaszcza tych, którzy uważali go za rewolucjonistę. A co, jeśli to nie rewolucja, lecz Ewangelia?

Franciszek, lecąc do Wilna, musi zdawać sobie sprawę, że jego obecność w tych krajach będzie postrzegana jako wsparcie udzielone młodym demokracjom, znajdującym się w obliczu zagrożenia ze Wschodu. 

Les pays baltes se sont libérés des célébrations martyrologiques, emplies de pathos et de sentiment de danger, quoique le danger soit bel et bien réel.