Ameryka Łacińska

Francja uznała niepodległość swojej byłej kolonii niechętnie, domagając się w zamian bardzo wysokiego odszkodowania finansowego, które Haiti musiało spłacać przez wiele dziesięcioleci i które stanowiło ogromne obciążenie dla gospodarki kraju.

Rosja jako uważny i aktywny obserwator stosunków międzynarodowych uważa, że Ameryka Łacińska znajduje się w punkcie zwrotnym, a stawka wzrostu wpływów w regionie jest olbrzymia.

Po raz pierwszy w niedawnej historii regionu udało się odwrócić trend wzrostu nierówności. Ponad 50 milionów mieszkańców Ameryki Łacińskiej wyszło z biedy i powiększyło klasę średnią.

W obliczu nowych zagrożeń i wręcz przerażającej niewydolności państwa w wielu dzielnicach biedy rolę służb policyjnych przejęły gangi narkotykowe. W slumsach Rio czy São Paulo gangi wprowadziły godzinę policyjną, pilnują przestrzegania kwarantanny i dystrybucji żywności. W meksykańskich dzielnicach biedy gangi rozdają potrzebującym paczki żywnościowe i środki higieniczne i dezynfekujące.

Dla najbiedniejszych obowiązkowa kwarantanna to pułapka bez wyjścia.

Ekwador trafił na nagłówki mediów na całym świecie za sprawą dramatycznych doniesień o zwłokach zalegających na ulicach Guayaquil, które nie nadąża z pogrzebami osób zmarłych.

W Brazylii coraz częściej pojawiają się doniesienia o tym, że biedni mieszkańcy ulegają oparzeniom chemicznym z powodu źle przygotowanych środków dezynfekujących ręce. W wielu miejscach przychodnie i szpitale często nie mają nawet bieżącej wody. Apele o częste i dokładne mycie rąk mydłem są tu nie do wypełnienia. I brzmią złowrogo – bo jeśli nie będziemy myć rąk tak często, jak apelują Europejczycy, ba, jeśli nie będziemy mogli myć rąk mydłem nawet raz dziennie, to czy jesteśmy skazani na zakażenie?

Sztukę dyplomacji kulinarnej do perfekcji opanowały kraje takie jak Korea Południowa, Tajlandia, Malezja oraz Peru.

Jeśli problemy mają kraje o wysoko rozwiniętym systemie opieki zdrowotnej, jak Stany Zjednoczone czy Włochy, to czego mogą oczekiwać kraje takie jak Uganda, Ekwador czy Boliwia?

Ameryka Łacińska jest dziś świadoma własnych ułomności i coraz bardziej zdecydowana, aby te odwieczne problemy – korupcję, nierówności, przemoc – wreszcie zwalczyć. Poszukuje swoich skutecznych sposobów na powrót do wzrostu w dzisiejszym świecie – różnym od świata z początku stulecia. Przegrają politycy, którzy – tak jak Sebastián Piñera – zuchwale lekceważyli głos społeczeństwa.

Mieszkańcy Buenos Aires wyjątkowo upodobali sobie wieczorne wyjścia do teatru i czytanie książek jako sposób na spędzanie wolnego czasu. Argentyńczycy wciąż są narodem namiętnie czytającym i zawsze wolą papierowe wydanie książki czy gazety od elektronicznego.

Przez trzy tygodnie Chile przeżywało wstrząsy. O skali protestów świadczy fakt, że jednego dnia na ulice Santiago wyszło ponad milion ludzi. „Chile się obudziło” – skandowały tysiące demonstrantów w parku O’Higgins w centrum stolicy.

Świat wstrzymuje oddech i przygląda się wydarzeniom w Wenezueli. Najważniejsze gazety na świecie każdego dnia poświęcają sporo miejsca analizie sytuacji. Na łamach Wszystko co Najważniejsze prof. Joanna GOCŁOWSKA-BOLEK przewiduje, co może wydarzyć się w najbliższych dniach.

Brazylia traci status kluczowego gracza w rozmowach klimatycznych, a środowisko naturalne będzie w znacznie większym stopniu podporządkowane interesom gospodarczym. Nowy minister spraw zagranicznych publicznie neguje naukowe ustalenia w sprawie zagrożeń środowiskowych, a zmiany klimatu określa jako „spisek marksistowski”.

Dlaczego Ameryka Łacińska stała się laboratorium polityk neoliberalnych, i dlaczego niedługo potem stała się słabym ogniwem w światowym łańcuchu neoliberalnym?