Czy możliwe jest odwrócenie trendów demograficznych? To chyba najczęstsze pytanie, które ostatnio słychać w kontekście demografii. Co zrobić, by zbliżyć się do poziomu zastępowalności pokoleń?
Zaburzenia zdrowia psychicznego są jednym z najważniejszych problemów zdrowia publicznego wśród dzieci i nastolatków w krajach wysoko rozwiniętych.
Pandemia COVID-19 negatywnie wpływa na dzietność. Połowa osób planujących potomstwo odkłada te plany, a aż 20 proc. zupełnie z nich rezygnuje. Tylko 30 proc. badanych decyduje się na posiadanie dzieci w czasie pandemii.
Arcybiskup Marek Jędraszewski najbardziej uciszany jest przez tych, którzy najgłośniej domagają się prawa do wolności słowa i głoszenia własnych prawd. Jego słowa nie są miłe dla ucha. Ale on nie mówi ich po to, żeby było miło.
W tych niesamowicie niepewnych czasach – ekonomicznie i zdrowotnie – decyzja o dziecku będzie jedną z ostatnich rzeczy, która znajdzie swoje miejsce w głowach młodych.
Mówiąc o potencjale dzietności, nie można ograniczyć się tylko do mówienia o matce; wzrasta rola ojca. W społeczeństwach rozwiniętych wyższe zaangażowanie mężczyzn w życie rodzinne wiąże się z wyższą dzietnością. W Polsce kobieta zadowolona z postawy ojca przy pierwszym dziecku jest bardziej skłonna do urodzenia drugiego – i ten efekt kompensuje wiele innych potencjalnych barier.
Najlepiej by było, gdyby ruch ludności dało się prowadzić w cywilizowany sposób: przyjmowanie ograniczonej liczby, według kwalifikacji. Przyjmujący kraj decyduje według rozsądku, nie poddając się szantażowi moralnemu. No i warunki w Afryce musiałyby się w zauważalny sposób poprawiać. Dziś dla wielu Chińczyków szansa osiągnięcia czegoś razem może przeważyć nad chęcią życia w kraju bogatszym, ale obcym. Tego należy życzyć Afryce, ale do tego potrzebna jest transformacja demograficzna, a przed nią zmiana myślenia.
Wpływ pandemii na dzietność, zależy od trzech czynników: czasu trwania pandemii w Polsce, liczby osób zarażonych oraz skali pandemii w głównych krajach z perspektywy interesów Polski.
Pierwszy raz w historii prawie wszyscy europejscy przywódcy nie mają dzieci. Pani Merkel, pani May, pan Macron, premierzy Włoch, Szwecji, Holandii, Luksemburga, Irlandii… Wszyscy bezdzietni. Tylko Charles Michel, premier Belgii, oraz Hiszpanii, Mariano Rajoy, mają po dwoje dzieci. Nie mogę powstrzymać się od myśli, że ten, kto nie ma dzieci, nie myśli w taki sam sposób o przyszłości jak ten, który je ma.
Dominującym modelem rodziny wychowującej w Polsce dzieci stał się typ 2+1. Tak jest w 54% rodzin. Staliśmy się krajem jedynaków. Wyzwaniem numer jeden polskiej demografii jest zamiana tego modelu na 2+2 i 2+3 lub więcej.
