patriotyzm

Pojęcie racji stanu – tak w filozofii politycznej, jak i w politycznej praktyce – nie jest zwykłym synonimem troski o dobro wspólne

Naszym obowiązkiem, jeśli nieobca jest nam dbałość o Polskę i jej historyczne i kulturowe dziedzictwo, jest zarówno wiara w istnienie obiektywnej prawdy, jak i wysiłek krytycznego myślenia prowadzący do jej odkrywania – pisze prof. Piotr CZAUDERNA Wielu ludzi myśli, że myśli; jestem pewien, że się mylą. Myślenie jest męczące i wymagające. [Rush Limbaugh, amerykański komentator polityczny] .W swoim ostatnim tekście [“Czas zarazy – próba rekapitulcji” [LINK] napisałem, że kluczowym słowem, którym można by opisać nasze obecne doświadczenie i to, co…

Dopóki istnieć będą państwa jako niezależne byty polityczne, patriotyzm pozostanie ideą naturalną i potrzebną. Długo nie doczekamy się czasów nazywanych niekiedy okresem post-tożsamościowym czy post-patriotycznym. Państwo niejako z definicji potrzebuje pewnego poziomu wspólnoty wartości swych obywateli, a tym spoiwem jest przede wszystkim afirmacja znacznej części dziedzictwa narodowego.

W piętnastym odcinku Podcastów Wszystko co Najważniejsze prof. Michał KLEIBER w artykule “Patriotyzm – dzisiaj?”.

Nasze dzieci i wnuki mają prawo zapytać o to, co zrobiono dla ocalenia dobrego imienia tych, którym coś zawdzięczamy. W tej dziedzinie mamy wciąż zaległości i to związane nie tylko z ludźmi, których mieliśmy zapomnieć.

Życie i historia Władysława Broniewskiego.

Pamiętam, jak dekadę temu podczas studenckich wojaży, w małych miasteczkach amerykańskiego stanu Maine imponowały mi flagi zatknięte na masztach przed domami, ludzie ubrani w barwy narodowe, zawsze z szacunkiem wypowiadający się o amerykańskich symbolach narodowych. Podobnie zaczyna dziać się w Polsce, rodzi się moda na patriotyzm.

Budujmy patriotyzm gospodarczy pokazując Polakom, że sięgając po lokalne wyroby, wybierając je świadomie, będą wzmacniać kondycję gospodarczą kraju. To klient – na końcu całego procesu – decyduje, czy sięgnie po wyrób polski, czy po inny. To od niego zależy decyzja, którą gospodarkę będzie wzmacniał.

Kiedy na świecie wybuchły kontrowersje wokół nowelizacji polskiej ustawy o IPN i pojawiało się coraz więcej głosów dotyczących rzekomego polskiego antysemityzmu i negatywnej roli, jaką Polacy odegrali wobec Żydów w czasie II wojny światowej, postanowiliśmy wykorzystać archiwa radiowe.

Polaków wciąż łączy nadzieja związana z wielką rolą kobiet. Oby też łączył ich, jak kiedyś, ogromny dla nich szacunek. Czy kobietom uda się zmusić nas do doceniania różnorodności i poszukiwania dobra wspólnego? Czy będą umiały studzić emocje? A potem przekazać kolejnym pokoleniom to, co w Polsce najlepsze?

Potrzeba było wizyty prezydenta USA Donalda Trumpa w Warszawie, żeby w mediach przebiła się idea miłości do Ojczyzny i ofiarności. Ofiara tych, którzy zginęli w powstaniu warszawskim i wcześniej w powstaniu w getcie warszawskim, wymaga szacunku. Nie może być tak, że tylko Amerykanie będą nam o tym przypominać.

We Francji mawia się, że z polityką jest jak z grą na skrzypcach: bierze się je lewą ręką, ale gra się prawą. W Polsce jest dokładnie odwrotnie. Legitymację do sprawowania władzy daje dowiedzenie pozytywnego stosunku do „sprawy polskiej”, wykazanie, że ukierunkuje się swoje wysiłki na utrwalenie i wzmocnienie polskiej państwowości oraz zapewnienie obywatelom poczucia bezpieczeństwa i silnej tożsamości. Ten egzamin musieli zdać u nas wszyscy utożsamiani z lewicą, bez względu na to, czy do niej przynależeli faktycznie: Ignacy Daszyński, Józef Piłsudski, Aleksander Kwaśniewski. Jeśli kiedykolwiek powstanie w Polsce wielka lewicowa partia, to wyrośnie ona ze specyficznie polskiego gruntu i będzie się z nim w pełni identyfikować.

Czyż to nie król powinien siedzieć w tym krześle i myśleć o policzku, jaki dano Rzeczpospolitej? – zauważa jedna z uczennic. Czy nie nastąpiła tu zamiana ról? Kto powinien myśleć o losach państwa? Błazen? Kto powinien siedzieć na tym krześle? Ktoś podnosi rękę na nasz kraj a oni się bawią! – dodaje inny uczeń. Być może jest właśnie tak, że to błazen wypowie całą prawdę… Nie tylko na obrazie Matejki, ale i w czasie lekcji.

Marsz nie będzie jeden, tylko będzie ich trzydzieści. Właśnie dlatego, że Ojczyzna jest jedna, a ludzie nie myślą jednakowo. Ludzie chcą się identyfikować z Ojczyzną, ale chcą się też identyfikować z drugim człowiekiem i ideą, za którą stoi prawda i odczuwalna wartość…

Dokumenty mówią o co najmniej pięciu tysiącach, pojawiają się też szacunki dwukrotnie większe. Do dziś nie ustalono ilu Żydów ocalono dzięki organizacji prowadzonej przez Henryka Sławika.