ekonomia

Polskiej gospodarce dobrze służyły solidne ramy polityczne i korzystne warunki prowadzenia działalności gospodarczej, co pozwoliło jej zbliżyć się pod względem standardu życia do bardziej zamożnych gospodarek, a także poradzić sobie z ogromnymi wstrząsami, których kraj doświadczył w ostatnich latach.

Trwająca pół wieku gra o władzę, prowadzona przez korporacje, Wall Street, rządy i banki centralne, potoczyła się w złym kierunku.

Inflacja to obecnie szczególnie gorący, globalny temat. Wysoki poziom inflacji zaskoczył bowiem wiele krajów. Toteż nie ma dnia, żeby kwestia ta nie była poruszana w mediach.

Katastrofizm się dobrze sprzedaje. Przedstawianie procesów ekonomicznych jako walki dobra ze złem, ludzi pracy z wielkim kapitałem – jest pewnie atrakcyjne publicystycznie, ale nie do końca prawdziwe.

W poniedziałek Prezydent DUDA – w ramach Światowego Forum Ekonomicznego w szwajcarskim Davos – wziął udział w debacie „In defence of Europe”.

Po kilku dekadach malejących wydatków rządowych, przerwanych przez globalny kryzys finansowy, wzrasta rola państwa. Pakiety wsparcia w czasie pandemii i kryzysu energetycznego odzwierciedlają zmieniające się oczekiwania co do roli rządu i będą trudne do odwrócenia, szczególnie przy zwalniającej gospodarce.

Gdy następują takie zjawiska, jak kryzys energetyczny, wojna, nakładanie sankcji na Rosję, zerwanie łańcuchów dostaw oraz szereg różnych innych problemów, „niepewność” jest słowem, które coraz częściej powtarzają przedsiębiorcy

W poniedziałek rozpoczęto Światowe Forum Żywności (WFF) w Rzymie, które zrzesza głowy państw i naukowców. Głównym tematem jest głód na ziemi

Technokracja opiera się na ekspertach, a eksperci, choć są niezbędni, z reguły mają ograniczony ogląd spraw. Brak osób z szeroką wiedzą w wielu dziedzinach jest przejawem braku zdrowego rozsądku – a brak zdrowego rozsądku spowodował kolejną katastrofę, która zakończy się transformacją sposobu działania rządu.

Tegoroczna Nagroda Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii została po raz kolejny przyznana ekonomistom reprezentującym nurt neoklasyczny, któremu od początku bliżej do ideologii sprzyjającej posiadaczom kapitału lub do intelektualnej zabawy, mającej całkowicie niezabawne skutki społeczne, niż do jakiejkolwiek nauki.

Wojna na Ukrainie będzie miała ogromny wpływ na naszą gospodarkę, zwłaszcza jeśli się przedłuży. I będziemy zmuszeni do wysiłku, ale to nie będzie tylko wysiłek dla Ukrainy.

Czterodniowy tydzień pracy to temat, który staje się obecnie swoistym orężem w kampanii wyborczej naszego kraju przed czekającymi nas jesienią 2023 roku wyborami parlamentarnymi. Politycy, a przynajmniej niektórzy z nich, wietrzą w obietnicach skrócenia tygodnia pracy do czterech dni dobrą okazję do zdobycia głosów wyborczych.

Chociaż w krótkim okresie trzeba skupić się na walce z inflacją, to jednocześnie trzeba zacząć już myśleć o pokryzysowej przyszłości.

Po pandemii COVID-19 wzrosły oczekiwania, że trzeba zrobić coś wielkiego. Pojawiło się zapotrzebowanie na jakiś wielki projekt sanacyjny. Ten najbardziej znany dotyczy dochodu podstawowego.

Można sobie wyobrazić, że jakiś odrażający rząd zaciągnie kredyt na warunkach nieodrażających, i że jakiś inny rząd, który nie jest odrażający, lecz demokratyczny, zaciągnie kredyt odrażający.

To przede wszystkim Afrykanie – mężczyźni, kobiety i dzieci – od początku XVI w. w niewypowiedzianie okrutnych warunkach płacili za pierwotną akumulację europejskiego kapitału krwią i własnym życiem.

Nie ukształtował się jak dotąd – powszechnie intelektualnie akceptowany – nowy standard ustrojowego modelu kapitalizmu i zalecanej polityki społeczno-gospodarczej. Tymczasem Polska ma obecnie potencjalnie szersze pole wyboru, niż gdy dokonywała wyboru programu transformacji.

Dyskusję, która przetoczyła się na naszych łamach po tekście „Czy Polska może stać się państwem dobrobytu” (nr 27), podsumowuje jej Autor.