Niepodległa 2018

Jakub Różalski, jeden z najciekawszych polskich grafików, pracuje nad grą wideo przedstawiającą alternatywną wizję początku XX wielu. Intuicja podpowiada nam, że jego projekt Universum 1920+ okaże się sukcesem. Łączy bowiem to, co w świecie gier dziś najważniejsze: ekscytację odkrywania kolejnych warstw narracyjnych, świetną grafikę i emocje, których jak widzimy z pierwszych ujawnionych elementów nie zabraknie.  Efekt WOW! pojawia się zresztą już przy pierwszych grafikach projektu 1920+. Kibicujemy projektowi i wypatrujemy ostatecznych efektów prac!

25 maja 2017 r. Sejm Rzeczpospolitej Polskiej ogłosił rok 2018 rokiem Rokiem Jubileuszu 100-lecia odzyskania przez Polskę Niepodległości.

Nic nie jest w stanie złamać ich uporu i hartu ducha! Są dowodem na to, że dla ludzi wytrwale dążących do celu, zdolnych wybiegać myślami poza granice geograficzne i kierujących się pragnieniem wskrzeszenia Feniksa z popiołów, wszystko jest możliwe.

Tylko silna obywatelska wspólnota – wzorem tak przecież bardzo przed ponad stu laty zróżnicowanego społeczeństwa wychowanego w trzech zaborach – jest w stanie skuteczne rozwiązywać problemy, które pojawiają się przed nami dzisiaj i niestety z pewnością pojawić się będą przed nami także w przyszłości.

Umiłowanie wolności jest w Polsce szczególnie silne, jeśli zważyć, jak długo tej wolności Polakom brakowało w ostatnich dwóch stuleciach – pisze prof. Wojciech ROSZKOWSKI Przyjrzyjmy się mapie Europy po kongresie wiedeńskim z 1815 roku i po zakończeniu I wojny światowej. Widać wyraźne zmiany: w Europie Środkowej i Wschodniej powstało wiele nowych państw. W polskiej tradycji bardzo wyraźnie zauważa się jednak różnicę między „powstaniem” niepodległej Polski w 1918 roku a jej „odrodzeniem”, ponieważ ktoś, kto używa pierwszego określenia, ignoruje istotę tego,…

Dopóki istnieć będą państwa jako niezależne byty polityczne, patriotyzm pozostanie ideą naturalną i potrzebną. Długo nie doczekamy się czasów nazywanych niekiedy okresem post-tożsamościowym czy post-patriotycznym. Państwo niejako z definicji potrzebuje pewnego poziomu wspólnoty wartości swych obywateli, a tym spoiwem jest przede wszystkim afirmacja znacznej części dziedzictwa narodowego.

Czy uda się odbudować solidarność międzyludzką? Czy konsumenci, odbiorcy publicznej pomocy będą się przykładać do tworzenia pomyślności ogółu? Czym ich do tego zachęcić? Co zrobić, żeby obywatelom chciało się chcieć? Podobne pytania stoją nie tylko przed nami, ale przed całą wielką zachodnią cywilizacją, której jesteśmy cząstką. Dotychczas my, Polacy, spełnialiśmy zasadniczo dobry uczynek, korzystając z wolności. Dobry dla nas i dla innych. Chodzi o to, by nie zbaczając z drogi ku wolności, zespolić ją z drogą do solidarności.

Polska to tak naprawdę wcale nie tylko dwa skłócone ze sobą plemiona. Oprócz nich jest jeszcze trzecia, największa grupa: ci, którzy z rosnącym niesmakiem patrzą na tę zabawę w piaskownicy, sypanie sobie piaskiem po oczach.

Polonika odnalezione przez nas w czasie kwerendy w paryskich archiwach. Niesamowite, wcześniej niepublikowane zdjęcia ukazujące Polskę lat międzywojennych.

Niepodległość dla Polaków nie jest stylem życia, szacunkiem dla ich kultury. Niepodległość to prawo człowieka, sens egzystencji, religia, przedmiot kultu. Niepodległość, to życie.

To właśnie silne instytucje państwowe i ich aktywna, rozpisana na lata konsekwentnych działań polityka wydobyły z zacofania kraje takie, jak Niemcy, Japonia, Korea, Szwecja czy Singapur. Czas to zrozumieć: zbyt silne państwo może nas uciskać, tak; ale słabe państwo musi nas zgubić.

Wydaje nam się, że prawdziwym sukcesem w historii ostatnich dziesięcioleci była Solidarność, ale spójrzmy – w perspektywie światowej symbol upadku komunizmu stanowi zburzenie Muru Berlińskiego. Polacy, mimo że są narodem o największej liczbie Sprawiedliwych wśród Narodów Świata, funkcjonują jako hitlerowscy kolaboranci, uczestniczący w zbrodni Holokaustu.

Męski świat ambicji, potęgi i dominacji w dobie techniki, którą ów świat sam wytworzył, podczas prowadzenia wojny nie może obejść się bez kobiet. Mogli rycerze średniowiecznej Europy, mogli Kozacy na Ukrainie w XVI–XVIII w., mogli mamelucy w Egipcie w XVII–XVIII w., ale nie mężczyźni w XX wieku. Męski świat po I wojnie światowej pojął, że jeżeli oczekujemy od kobiet nowych obowiązków, muszą one otrzymać nowe prawa, przede wszystkim prawa polityczne.

Wiadomo, jakim dziedzictwem „obarczony” był Piłsudski. Sarmacko‑romantyczna tradycja porządkowała jego rzeczywistość, myśl rewolucyjna prowadziła do walki. Pytanie: jaka była główna dominanta jego działań? Przeciwnicy Marszałka utrzymywali, że była nią żądza władzy. Jeżeli jednak szukać w pismach Piłsudskiego jednej idei, która przekraczałaby wszystkie pozostałe, tą ideą będzie Polska.

Jednym z ciekawszych pomysłów jest połączenie maratonu i matematyki. Uczniowie rozwiązują zadania matematyczne całą noc. Rozwiązują setki i tysiące zadań na różnym poziomie. I fenomen: matematyka łączy dzieci w pionie, nie w poziomie: piętnastolatek siedzi obok ośmiolatka, dwunastolatek pomaga dziesięciolatkowi, gimnazjalista współpracuje z uczniem oddziału wczesnoszkolnego.

Dlaczego lewica nie mogłaby zorganizować własnego Marszu Niepodległości i uwypuklić w nim tego, co dla środowiska najcenniejsze – niepodległości, sprawiedliwości społecznej, demokracji, konstytucji, tolerancji?

Nakład „Robotnika” był niewielki przez cały okres funkcjonowania. Powodem były oczywiście pieniądze, ale nie tylko. Redakcja nie publikowała taniej sensacji, chcąc pozyskać czytelników. Czytelnik znajdował na łamach tego dziennika artykuły poważne, zmuszające do refleksji, głębokie a jednocześnie pisane prostym językiem, przeznaczony był bowiem zarówno dla klasy robotniczej jak i postępowej inteligencji. Zapewne wpływy „Robotnik” miał większe niż nakład. Co istotne, redakcja nie zamieszczała na swoich łamach ogłoszeń. Feliks Perl wolał zamiast ogłoszenia opublikować jakąś istotną wiadomość polityczną. Wpływy z reklam były śladowe i nie wynosiły więcej, niż kilka procent budżetu.

Rok 2018 mógłby być okazją do nowego otwarcia we wspólnych relacjach. I to właśnie Polska, ze względu na swój status największego państwa regionu, powinna zainicjować takie działania.