fotografia mobilna

Grupa MOBILNI to jedno z ciekawszych wydarzeń w polskiej fotografii ostatnich lat. Gdy każdy posiadacz smartfona staje się fotoreporterem, swój renesans przeżywa fotografia amatorska. Internet otworzył wielkie możliwości budowy społeczności, także społeczności dobrej fotografii mobilnej. Współpraca “Wszystko Co Najważniejsze” z Grupą “Mobilni” i promocja na naszych łamach najciekawszych, najlepszych zdjęć wydaje nam się w tej sytuacji oczywista.

Minął kolejny rok. Rok, którego początek i koniec naznaczone były w Paryżu tragedią. Ale był to także rok szczytu klimatycznego #COP21, który zaowocował porozumieniami, mającymi wpływ na naszą przyszłość. Klimat też dał się we znaki – mieliśmy niezwykle upalne lato, z temperaturami sięgającymi ponad 40 stopni Celsjusza, oraz deszczową wiosnę i jesień. Fotograficzne wspomnienie o 2015 Joanny Lemańskiej.

Ciągle mam jeszcze nadzieję, że w tym roku w końcu spadnie śnieg, jednak nadzieja ta może się okazać płonna, a tymczasem trzeba sobie jakoś radzić.

Z braku wyboru robię zatem zdjęcia w nocy i w dużej mierze w deszczu. Czy „listopadowo” musi znaczyć szaro? Wcale nie. Wbrew temu co mogłoby się wydawać, noc wraz z deszczem pozwalają na uchwycenie palety bardzo nasyconych barw, zwykle niedostępnej w dzień i to nawet kiedy jest słonecznie.

Grupa MOBILNI to jedno z ciekawszych wydarzeń w polskiej fotografii ostatnich lat. Gdy każdy posiadacz smartfona staje się fotoreporterem, swój renesans przeżywa fotografia amatorska. Już jednak nie w domach kultury prowadzone są warsztaty fotografii mobilnej, nie tam mistrzowie przekazują wiedzę adeptom sztuki, nie tam oceniane są ich prace i wybierane najlepsze. Internet otworzył wielkie możliwości budowy społeczności, także społeczności dobrej fotografii mobilnej. Współpraca “Wszystko Co Najważniejsze” z Grupą “Mobilni” i promocja na naszych łamach najciekawszych, najlepszych zdjęć wydaje nam się w tej sytuacji oczywista.

Jednakże to co przykuło moją uwagę to przede wszystkim wspaniała mieszanina rozmaitych kultur. W takich dzielnicach jak Pannier, Noailles, Cours Julien czy też Stary Port, Francja miesza się z północną Afryką, tworząc niepowtarzalny klimat kosmopolitycznego miasta.

Portowe życie, owoce morza, targowisko w barwnej dzielnicy Noailles, gwarne kawiarnie i bary na Cours Julien – tematów na zdjęcia nie brakowało. Marsylia to także miasto, w którym kwitnie sztuka graffiti, znajdziemy tam też jedną z najbardziej znanych realizacji Le Corbusiera – Cite Radieuse, nie mówiąc już o słynnym klubie piłkarskim Olympique Marseille.

Nie ma to jak krótki weekendowy wypad na południe Francji. Podczas gdy w Paryżu coraz chłodniej i deszczowo, w okolicach Perpignan czuć jeszcze w powietrzu powiew lata i to pomimo żółtawych już liści na drzewach. Senna atmosfera w Céret, wylegujące się kociska, owoce morza i delikatna bryza, daleko od codziennej zawieruchy… Ach, nie chce się stąd wyjeżdżać.

Raz na jakiś czas staram się robić zdjęcia, których głównym tematem są ludzie, mieszkańcy Paryża i turyści. Zdecydowanie brakuje mi w tym wprawy, a często także zwyczajnie odwagi. Próbuję je robić nieco po kryjomu, bo otwarta konfrontacja z fotografowanym obiektem trochę mnie przeraża. Uliczni artyści, wesoło piknikujący ludzie, panowie pijący kawę, zwykli przechodnie, a czasem także… zombie w metrze.

Początek października przywitał Paryż pięknym słońcem i bezchmurnym niebem. Od ponad tygodnia nie widziałam ani deszczu, ani chmur. Liście na drzewach dopiero powoli zaczynają zmieniać kolory i na razie dominuje jeszcze zieleń. Dla fotografa to jeden z najpiękniejszych momentów do długich spacerów.

Raz na jakiś czas zdarza się, że w trakcie moich spacerów po Paryżu natykam się na jakąś nieoczekiwaną scenę. Ostatnio w ubiegłą środę, idąc ulicą 4 Septembre, na wysokości stacji metra Bourse, ujrzałam niezwykłe widowisko. Otóż pod budynkiem Agence France Presse została rozrzucona przeogromna ilość gazet, czasopism i rozmaitych ulotek.

Po deszczowym i ponurym tygodniu przyszedł czas na wyjątkowo słoneczny i ciepły weekend. Odbicia w kałużach, zabawy z cieniami i piękne zachody słońca – w dzisiejszej serii znajdziecie Państwo to wszystko, dzięki zmiennej, wrześniowej pogodzie. Cieszmy się ostatnimi promieniami letniego słońca, zanim nadejdzie jesienna szaruga… ale też i jesienne kolory.

Jestem pewna, że w tym roku mieszkańcom Paryża będzie wyjątkowo ciężko wrócić do wrześniowej codzienności, pracy, szkoły i tym podobnych obowiązków. Wysokie temperatury i piękne słońce zdecydowanie nie zachęcają do siedzenia w biurze, toteż nic mnie nie ucieszyło w tym tygodniu tak bardzo, jak nowy projekt fotograficzny, który realizowałam między innymi w historycznych miejscach Paryża.

Fantastycznie uchwycony moment. Jestem bardzo ciekaw czy uchwycony „w locie” czy wyczekany. Plakat z młodym mężczyzną z gazetą jest tak inspirujący, że w zasadzie sam się prosi by go jakoś przetworzyć.

Po wielu miesiącach oczekiwania nareszcie nadszedł ten czas, kiedy ludzie przesiadują na ławeczkach, wesoło piknikują nad rzeką, a na ulice wyjechały zjawiskowe kabriolety. Prawdziwe joie de vivre!

Błękitne niebo, białe kapelusze, eleganckie stroje – po kilku latach mieszkania w Paryżu, w końcu udało mi się dostać na turniej French Open rozgrywany na kortach Rolanda Garrosa, znajdującymi się w XVI Dzielnicy Paryża.

Internet otworzył wielkie możliwości budowy społeczności, także społeczności dobrej fotografii mobilnej. Współpraca “Wszystko Co Najważniejsze” z Grupą “Mobilni” i promocja na naszych łamach najciekawszych, najlepszych zdjęć wydaje nam się w tej sytuacji oczywista.

Położona prawie w morzu góra, wraz ze znajdującym się na niej miasteczkiem i piękną gotycką zabudową, wygląda iście bajkowo. Niestety zwiedzających jest tam co nie miara, co moim zdaniem, skutecznie odbiera dużą część uroku temu niebywałemu miejscu. Toteż warto podziwiać Mont Saint Michel głównie z oddali.

Nie tylko maj, ale i końcówka kwietnia zatapiają nas strugami deszczu, co stawia przede mną – fotografem, nie lada wyzwanie. Motywowanie się do wyjścia i robienia zdjęć kiedy zimno, szaro i pada nie należy do łatwych zadań. Kiedy już uda się wyjść z domowego ciepełka, trzeba nieźle się namęczyć z kropelkami, które osiadają na obiektywie, ze wszechobecną wilgocią. Cel: wycisnąć możliwie jak najwięcej kolorów i życia z mokrej szaroburości.

Kiedy turyści skupiają się na zrobieniu możliwie jak najlepszego zdjęcia Giocondy, ja zajmuję się analizowaniem muzealnej klatki schodowej i znalezieniem ciekawego jej ujęcia. Oto fotograficzna podróż przez muzea Paryża.

Grupa MOBILNI to jedno z ciekawszych wydarzeń w polskiej fotografii ostatnich lat. Gdy każdy posiadacz smartfona staje się fotoreporterem, swój renesans przeżywa fotografia amatorska. Już jednak nie w domach kultury prowadzone są warsztaty fotografii mobilnej, nie tam mistrzowie przekazują wiedzę adeptom sztuki, nie tam oceniane są ich prace i wybierane najlepsze. Internet otworzył wielkie możliwości budowy społeczności, także społeczności dobrej fotografii mobilnej.

Grupa MOBILNI to jedno z ciekawszych wydarzeń w polskiej fotografii ostatnich lat. Gdy każdy posiadacz smartfona staje się fotoreporterem, swój renesans przeżywa fotografia amatorska. Już jednak nie w domach kultury prowadzone są warsztaty fotografii mobilnej, nie tam mistrzowie przekazują wiedzę adeptom sztuki, nie tam oceniane są ich prace i wybierane najlepsze.

Cóż ma zrobić fotograf? Nie, to nie jest właściwe pytanie: nieważne, co „ma zrobić” – liczy się, co zrobi! Skoro niebo odmawia współpracy, może inspiracja znajdzie się gdzieś nisko, pod stopami? Trzeba nie tylko wiedzieć, gdzie spojrzeć, trzeba też umieć wypatrzeć te układy linii, kształtów, barw i przewidzieć ich działanie – już to na emocje, już to – na myśli.

Kolorowe smoki, barwne stroje, bębny, konfetti – tak było na ulicach Paryża tydzień temu, kiedy w wielu dzielnicach miasta hucznie świętowano początek Chińskiego Nowego Roku.

Uchwycenie na zdjęciach paryskich zwierzaków nie należy na najłatwiejszych zadań. Trzeba się trochę skradać, żeby nie spłoszyć, a w przypadku ptaków należy się wykazać dobrym refleksem, jednakże cierpliwość popłaca…

Paryż jest pełen świetnych punktów widokowych. Wieża Eiffla i Łuk Triumfalny to rzecz jasna jedne z najbardziej znanych, ale warte odwiedzenia są także mniej popularne miejsca jak np. park Bellville, taras na dachu domu towarowego Printemps czy też park Buttes Chaumont.

Niezwykłe spojrzenie na zwykłe (nawet – banalne) miejsce. Warszawskie „city” z rozjarzonym złowrogą czerwienią „darem narodu radzieckiego” w tle… Kompozycja na pozór podporządkowana geometrii, ale już lekkie odchylenie od pionu i nieregularny rozkład świateł wprowadzają niepokój…

Wybrane przez nas zdjęcia pokazują bardzo szerokie spektrum tematyczne — mamy tu zarówno zdjęcia portretowe, reportażową fotografię uliczną, zdjęcia typowo przyrodnicze (także makro!), jak i abstrakcję. Od wyboru do koloru: łącznie prawie 130 zdjęć wykonanych przez fotografów z Poznania, Krakowa, Trójmiasta, Warszawy, Wrocławia, Katowic, miast i wsi, miejscowości dużych i małych, właściwie z całej Polski.

Znaczna większość mieszkańców Paryża go nie cierpi, bo brudno, ścisk, opóźnienia. Turyści je uwielbiają, bo jest zabytkowe i piękne, zdarzają się ciekawe wystroje i dekoracje peronów i XIX-wieczne wejścia. Metro.

Udział w Marszu na rzecz Republiki był dla mnie pod wieloma względami wyjątkowy. Po raz pierwszy i pewnie ostatni w życiu miałam okazję widzieć taką ilość ludzi zgromadzonych w jednym miejscu. Marsylianka śpiewana jednocześnie przez dziesiątki tysięcy osób – to przeżycie niesamowite. Ale też wyjątkowa tego dnia w Paryżu atmosfera spokoju i przyjaźni.

Trudno mi uwierzyć: minął rok, od kiedy zaczęłam dzielić się z Państwem moimi zdjęciami. Przez ten czas sporo się wydarzyło i zmieniło. Sporo podróżowania, nowe znajomości i przede wszystkim nowe fotograficzne wyzwania – wszystko to sprawia, że zastanawiam się czy kolejny rok będzie równie ekscytujący. Dziś o tym, co działo się w 2014. A działo się dużo.

Okropna pogoda ma to do siebie, że na zdjęciach często wygląda świetnie. I tak było też tym razem. Odbicia świateł w mokrych chodnikach, kropelki deszczu na szybie oraz piękny zachód słońca na zakończenie pierwszego dnia Nowego Roku – wszystko to znajdziecie Państwo w dzisiejszej serii.

Gdy każdy posiadacz smartfona staje się fotoreporterem, swój renesans przeżywa fotografia amatorska. Już jednak nie w domach kultury prowadzone są warsztaty fotografii mobilnej, nie tam mistrzowie przekazują wiedzę adeptom sztuki, nie tam oceniane są ich prace i wybierane najlepsze.

Zatem w ramach poprawki do zeszło-niedzielnej serii zdjęć zapraszam do obejrzenia zdjęć świeżutkich jak najczystszy śnieg, bo zrobionych w piątek i sobotę. Kto nie wyszedł w święta z domu, ten ma czego żałować.

Kocham śnieg, biały puch sprawia, że wszystko wygląda magicznie. W tym roku niestety szans na śnieg nie ma ani w Paryżu, ani w Słupsku. Dlatego też wracam wspomnieniami do Świąt sprzed dwóch lat kiedy to śniegu było co nie miara i miałam okazję wyszaleć się jako fotograf.

Internet otworzył wielkie możliwości budowy społeczności, także społeczności dobrej fotografii mobilnej. Współpraca “Wszystko Co Najważniejsze” z Grupą “Mobilni” i promocja na naszych łamach najciekawszych, najlepszych zdjęć wydaje nam się w tej sytuacji oczywista.