Menu
Od dawna trwają spekulacje, co też w drugiej scenie drugiego aktu może czytać tytułowy bohater Hamleta. On sam twierdzi, że „słowa, słowa, słowa”. Niewiele to wyjaśnia. Otwiera za to przestrzeń do snucia najrozmaitszych domysłów, z czego nie bez lubości korzystają reżyserzy i interpretatorzy arcydzieła Shakespeare’a.
Wrocławskie powieści kryminalne, pełne mroku i niepokoju, równocześnie przyciągają i prowokują, każąc spojrzeć na miasto nie tylko jako na przestrzeń ...
Jarosław Marek Rymkiewicz był takim specyficznym twórcą, którego „Gazeta Wyborcza” mogła pozywać, ale nie mogła mu nie dać nagrody Nike.
Filozofia polityki nie jest nauką ścisłą.
Istnieje wiele pięknych dzieł literackich, które mówią właśnie o tej wewnętrznej architekturze mojego serca, zespalającej wszystko.
Duch i Słowo stają się najbardziej kluczowe w całej Mickiewiczowskiej wizji dramatu.
Juliusz Verne uwielbiał zagadki. Jedna z nich dotyczy tożsamości kapitana Nemo.
Uhonorowanie we Francji nagrodą powieści Houris wywołało kontrowersje i irytację władz.
Publikujemy opowiadanie Andrzeja HORUBAŁY pt. „Pluszak”, stanowiące część zbioru „Incydenty”, który ukazał się w 2024 r.
Jak mogłaby wyglądać epopeja o współczesnych Polakach?
Niech odrodzi nasz świat – społeczny etos odpowiedzialności za wyrażane słowo.
„Dramatem dla mnie jest jedna chwila, jeden dzień – inaczej dramatu nie rozumiem” – pisał Stanisław Wyspiański w jednym z listów do Rydla.
W maju 1933 roku palono książki. I to nie kilka, tysiące.
Chociaż moje przewidywania pokrywają się w tym roku z przewidywaniami bukmacherów, przyznaję całkowicie otwarcie, że w ubiegłym roku nie doceniłem Jon...
Krzysztof K. Baczyński był klejnotem polskiej kultury. Podczas Powstania Warszawskiego ten skarb został nam bezpowrotnie odebrany.
Zanim Zielony Balonik otworzył swe podwoje w „Cukierni Lwowskiej”, w Paryżu rozpoczął działalność polski kabaret literacki Oberża Pieśniarska.
Można powiedzieć, że Stanisław Grzepski był jednym z prekursorów krytyczno-historycznych nad Biblią nie tylko w słowiańskiej części Europy.
Filozof języka czy filozof literatury jest w stanie przeczytać Różewicza – i inaczej, i całkowicie na nowo. Warto, by zrobił to jak najszybciej.
Papcio Chmiel jest mentalnym ojcem kilku pokoleń Polaków zaczytanych w przygodach Tytusa, Romka i A’Tomka.
Polska ma pięciu laureatów Literackiej Nagrody Nobla, podczas gdy Rosja – czterech.
Podobnie jak Joseph Conrad, Czesław Miłosz głęboko odczuwał blizny swojego narodu i wierzył, że „nie ma innej pamięci niż pamięć ran”.
To, co nazywamy Romantyzmem, było po części kulturą wymuszoną, lecz walczącą o powrót do suwerenności, walczono, czym się dało, stosując zaskoczenie i...
Książki nie ratują przed rosyjskimi rakietami, jednak Ołeksandr Myched znajduje dla nich inne zadanie: „Literatura to narzędzie, dzięki któremu to, co...
Gdy poważnie zastanowimy się nad zarysem wczesnonowożytnej historii europejskiej, staje się oczywiste, że większość ludzi żyjących w tamtych czasach b...
Ażeby w pełni uzmysłowić sobie, co sensu stricto Komisja Noblowska nagradza, premiując innowacyjność pisarstwa Fossego, nie można zlekceważyć informac...
Od kilkunastu lat niektórzy nieśmiało twierdzą, że powinien zacząć się proces beatyfikacyjny J.R.R. Tolkiena.
Przekonywał swoich czytelników, że nie ma ludzi złych, są tylko nieszczęśliwi: „Uśmiechnij się do bliźniego, a bliźni serce wyjmie z piersi i ofiaruje...
Ogromny dorobek polskiej kultury odegrał w historii kraju trudną do przecenienia rolę.
W czasach polityczności totalnej sztuka jak nigdy wcześniej staje się jednocześnie podmiotem i narzędziem polityki – pisze Michał KOSIOREK...
Czym jest historia, w której tkwimy? To orgia panoszącej się nieprawości.
Kraje G7 podpisały przy okazji szczytu NATO w Wilnie długoterminowe porozumienie z Ukrainą w sprawie zapewnienia jej bezpieczeństwa.
Europa – odcinająca się od swoich korzeni i stawiająca na antropologię, w której człowiek jest dla siebie jedynym punktem odniesienia – ściągnie na si...
Pisanie książek ma sens przede wszystkim dlatego, że wciąż są ci, którzy ich potrzebują i je czytają.
Wszechogarniający mrok został rozświetlony przez krąg ognia wokół brzegu jeziora.
Wulgaryzmy stanowią część mowy reliktowej. Pokazują, że nasz język nie jest innowacyjny.
