nowe media

Mówimy tu o w pełni alternatywnej rzeczywistości łączącej różne wirtualne światy, w której awatary, czyli nasze reprezentacje w cyfrowym świecie chodzą na spacery, trzymając za rękę swojego partnera, spotykają przyjaciół, podróżują po całym świecie czy rozmawiają z odległymi o tysiące kilometrów znajomymi – lista możliwych wykonywanych przez nas czynności jest tu oczywiście nieskończona i przewyższa nasze dzisiejsze działania w realnym świecie.

Konsekwencją naszych nieczystych intencji w projektowaniu sieci i odnajdujących swoją manifestację w konstrukcji internetu jest dzisiaj zyskujący popularność postulat rozdzielania świata analogowego i wirtualnego. Zakładamy zatem coraz częściej, że życie dziejące się „w komputerze” to sfera on-line, a to, co dzieje się poza nim, to sfera off-line.

Ze zwaśnienia żyje, on się zwaśnieniem żywi. On to zwaśnienie, ten niepokój, to wzajemne wkurzanie się jednych na drugich podtrzymuje. Dzięki zwaśnieniu publicysta może być na fali. Im zwaśnienie większe, tym jego fala wyższa.

Zachęcam do lektury najnowszego wydania „Wszystko Co Najważniejsze” aby przekonać się i dowiedzieć, jak walczyć z dezinformacją.

Ideologia ponad prawdą. Świat służący do inkrustacji opowieści powodującej strach i obawy. Opowieści tym łatwiej uruchamianej, im mniej odbiorcy wiedzą o otaczającym świecie, im gorzej są zorientowani, im mniejsze potrzeby orientacji w świecie mają w sobie, im mniejsze aspiracje.

Pozwólmy sobie na dyskusję o tym, czym może się stać internet i co możemy z nim zrobić. Chciałbym zobaczyć, co jeszcze potrafimy.

Najważniejszy dziś, najszerzej dyskutowany w Europie dokument dotyczący przyszłości dziennikarstwa. O błędach popełnianych dziś przez media; o cyfryzacji, która nie jest odpowiedzialna za kryzys mediów, ale która go wyostrzyła, wreszcie o czekającym media przewrocie kopernikańskim – powrocie do źródeł, do rozmowy z czytelnikami, nie reklamodawcami.

Elon Musk kupił Twittera. Pan A kupił firmę X. Kapitał nie ma narodowości ani osobowości. Niemniej w kręgach polityczno-medialnych zawrzało, jak gdyby właśnie wybuchła kontrrewolucja październikowa, dziesięć dni, które wstrząsnęły światem.

Tym, którzy chcieliby scedować odpowiedzialność za obronę demokracji na platformy, proponuję wyobrazić sobie, jak by się czuli, gdyby Twitter nie był kontrolowany przez Jacka Dorseya, ale magnatów medialnych pokroju Ruperta Murdocha czy Juliana Sinclaira Smitha. Uważam, że powinniśmy się skoncentrować na zasadniczym problemie siły platform zamiast na tym, kto w danym momencie je kontroluje.

Słuchanie jest pierwszym nieodzownym składnikiem dialogu i dobrej komunikacji. Nie można komunikować się, jeśli najpierw się nie słucha, a bez umiejętności słuchania nie ma dobrego dziennikarstwa. Aby dostarczać rzetelnych, wyważonych i kompletnych informacji, trzeba słuchać przez długi czas. Aby zrelacjonować wydarzenie lub opisać rzeczywistość w reportażu, trzeba umieć słuchać, być gotowym także do zmiany zdania i modyfikacji własnych początkowych założeń.

Być może nie myślimy o polityce jak o „modelu biznesowym”, ale politycy nieustannie wykorzystują podatność społeczeństwa na reakcje histeryczne, „sprzedając” obywatelom zarówno samą histerię, jak i remedia na nią.

Co stanie się z mediami, gdy z nowych technologii narodzą się kolejne technologie – szalone, z naszej dzisiejszej perspektywy wręcz nieprawdopodobne?

Widz, uczestnicząc w tej grze medialnej, przyzwala, by przez jego świadomość przepływał niekończący się strumień informacji. Pozwala sobie narzucić segregację i układ newsów w przekonaniu, że o własnych siłach i tak nie byłby w stanie wprowadzić tu bodaj elementarnych gradacji.

Jednym z głównych wyzwań współczesnej edukacji jest duchowość ludzi, których sposób myślenia zmienia się, ponieważ żyją w środowisku cyfrowym.

Za kluczowe zagrożenie uznawana jest najczęściej inwigilacja poszczególnych obywateli, organizacji i grup społecznych, co niejako ze swej natury stwarza kolosalny problem ochrony prywatności i obywatelskiej wolności. Monitorowanie zachowań obywateli w kontekście walki z obecną pandemią przy zawsze istniejącej możliwości wykorzystania zebranych informacji w innym celu jest naturalnym i bardzo aktualnym impulsem do refleksji na ten temat.

Głoszenie w internecie antynaukowych opinii wymaga zdecydowanego przeciwdziałania. To jedno z kluczowych wyzwań mających olbrzymie znaczenie dla kształtowania naszej przyszłości.

Skończyły się czasy, gdy internet był synonimem wolności. To wyświechtany frazes, który miał zastosowanie na samym początku rewolucji cyfrowej. Żeby dzisiejszy użytkownik internetu poczuł się może nie wolny, ale przynajmniej świadomy tego, co dzieje się z jego danymi w sieci, musi przebrnąć przez nieskończenie wiele regulaminów, próbując zrozumieć konsekwencje nie zawsze klarownych zapisów. Kto z czystym sumieniem może przyznać, że ma pełną kontrolę nad swoimi danymi? Oczywiście, istnieje wolna wola, powie ktoś. Ale czy zawsze mamy pełną świadomość tego, co tak naprawdę wybieramy?