Wołodymyr JERMOŁENKO
Nr 41 "Wszystko co Najważniejsze" już jest w EMPIKach, Księgarni Polskiej w Paryżu, a wysyłkowo i w prenumeracie - w Sklepie Idei
„Znamy niemieckie „nein” i sowieckie „niet” dla istnienia suwerennego państwa polskiego, litewskiego, łotewskiego, ukraińskiego, gruzińskiego” – tym zdaniem rozpoczyna się nr 41 „Wszystko co Najważniejsze”. W otwierającym to wydanie artykule „My wiemy, co będzie dalej”, publikowanym także we francuskim „Le Figaro” Eryk MISTEWICZ, prezes Instytutu Nowych Mediów, wydawcy „Wszystko co Najważniejsze”, podkreśla, że zdjęcia zniszczonego Mariupola lub masowych grobów zamordowanych w Buczy przypominają Polakom fotografie „odkopywanych ludzkich zwłok ze śladami po strzałach w tył głowy z bliskiej odległości, ciał wydobywanych z piachu, ze zbiorowych dołów wypełnianych wapnem, w środku lasu, aby szybciej zniknęły po nich ślady. Tylko że nie pochodzą one z 2022 roku, ale z roku 1940. I nie były zrobione w Buczy, ale czterysta kilometrów dalej, w Katyniu.
Demilitaryzacja rosyjskiego agresora – jaka została dokonana względem Niemiec – jest jedynym rozwiązaniem, pozwalającym na spowolnienie jego ekspansji i podbijania innych krajów – postuluje Eryk MISTEWICZ.
Giles MILTON, brytyjski historyk i pisarz, autor „Checkmate Berlin: The Cold War Showdown That Shaped the Modern World” przypomina, że okrucieństwa dokonywane na Ukrainie to nie pierwsze zbrodnie Rosji. „Wiadomo, że 60 000 mieszkanek Berlina szukało pomocy lekarskiej po gwałtach dokonanych bezpośrednio po zajęciu miasta przez Rosjan. Jednak rzeczywista liczba zgwałconych kobiet z pewnością była znacznie wyższa” – pisze Giles MILTON.
Moi polscy koledzy pytają, jak to możliwe, że mimo zbrodni rosyjskich popełnionych w Buczy i wielu innych okrucieństw wobec ludności cywilnej świat nadal nie dostrzega, że Putin jest w XXI wieku awatarem Adolfa Hitlera – o tym pisze z kolei prof. Roberto RABEL w artykule „Dzień Zwycięstwa w Europie w cieniu wojny”, po czym dodaje:
„Jak wiele innych krajów, Polska jest demokracją spolaryzowaną politycznie. To samo dotyczy Ukrainy. Ale tak jak Ukraińcy zjednoczyli się pod odważnym wojennym przywództwem prezydenta Wołodymyra Zełenskiego, tak i polscy obywatele i politycy rozumieją, że jest to czas na zjednoczenie w ważnej sprawie”.
Rosji poświęcony jest również tekst Edwarda LUCASA, brytyjskiego dziennikarza i autora „The New Cold War: Putin’s Russia and the Threat to the West”. W artykule „Rosyjskie oczarowanie” europejski korespondent tygodnika „The Economist” zauważa, że „Kreml używa wpływów języka, kultury i historii jako broni do zastraszania sąsiadów”.
O Unii Europejskiej i Konferencji w sprawie Przyszłości Europy, dwuletnim cyklu debat, spotkań, konferencji i inicjatyw społecznych poświęconych europejskiemu projektowi pisze prof. Zdzisław KRASNODĘBSKI. „Zorganizowano skrupulatnie nadzorowaną imprezę, która miała upozorować zgodę obywateli Europy co do kierunku, w jakim UE powinna zmierzać”. Tytuł artykułu to „Debata pod ścisłym nadzorem”.
Również w kontekście przyszłości Europy wypowiada się prof. Aleksander HALL, polityk i historyk, działacz opozycji w PRL, minister w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, poseł na Sejm I i III kadencji oraz Kawaler Orderu Orła Białego. Po zwycięskich dla urzędującego prezydenta Francji wyborach prezydenckich, prof. Aleksander HALL zadaje pytanie: Jakiej Europy chce Emmanuel Macron? i udziela odpowiedzi: Unia według Macrona powinna składać się z kręgów, w którym centralną rolę odgrywać będzie Europa lotaryńska, składająca się z sześciu państw założycielskich Wspólnot Europejskich.
Wątek Francji w tym numerze miesięcznika „Wszystko co Najważniejsze” kontynuowany jest w rozmowie, którą z prof. Michelem WIEVIORKĄ, francuskim socjologiem zajmującym się „socjologią zła”, autorem książki „Alors Monsieur Macron, Heureux?”, która w Polsce ukaże się nakładem Wydawnictwa „Wszystko co Najważniejsze” przeprowadził Michał KŁOSOWSKI.
Gdy po dojściu do władzy trzeba zająć się realnymi problemami, takimi jak gospodarka, opieka zdrowotna, edukacja, kiedy trzeba stawić czoła realnym wyzwaniom, populiści zamieniają się w autokratów – twierdzi prof. Michel WIEVIORKA. Tytuł rozmowy to „Francja na nowo odkrywa wojnę i przemoc”.
W tym wydaniu „Wszystko co Najważniejsze” kontynuujemy publikację tekstów Opowiadających Polskę światu. Tym razem z okazji święta Konstytucji 3 Maja w mediach w ponad 60 krajach ukazały się teksty o Polsce. Wśród autorów m.in. prof. Adam GLAPIŃSKI (prezes Narodowego Banku Polskiego), Karol NAWROCKI (prezes Instytutu Pamięci Narodowej), Marcin CZEPELAK (Ambasador RP w Niderlandach), prof. Barry EICHENGREEN (profesor ekonomii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, autor m.in. „In Defense of Public Debt”) i prezydent Andrzej DUDA, którego artykuł „Solidarni wobec rosyjskiej agresji” przedrukowały portale i magazyny na całym świecie, w tym włoska La Repubblica, hiszpańskie El Mundo czy francuski magazyn L’Opinion.
Losy naszego kontynentu ważą się dzisiaj na równinach Ukrainy. Trwa tam niezwykle dramatyczna walka o bezpieczną przyszłość, wolność, tożsamość i dobre imię całej Europy. Czas na dyskusje już minął. Pora na solidarne, zdecydowane działanie – pisze Andrzej DUDA.
“Opowiadamy Polskę światu” to globalny projekt, w którym współpracujemy z redakcjami z całego świata. To dziś już redakcje z ponad 80 krajów. Ale poza Francją, Włochami, Stanami Zjednoczonymi czy krajami tak egzotycznymi jak Wenezuela, Senegal, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Singapur, Nowa Zelandia, to stała międzyredakcyjna współpraca z bliższymi geograficznie redakcjami.
Tym razem, w miesięczniku opinii „Wszystko co Najważniejsze” oraz na łamach czeskiego tygodnika „Echo” ukazuje się specjalny dodatek poświęcony współpracy polsko-czeskiej. Wśród Autorów: premier RP Mateusz MORAWIECKI, premier Czech Petr FIALA, Alexandr VONDRA – dysydent, sygnatariusz Karty 77, a w latach 2006-2007 minister spraw zagranicznych, od 2007 do 2009 wicepremier, w latach 2010–2012 minister obrony; Kardynał Dominik DUKA OP, Maciej RUCZAJ – dyrektor Instytutu Polskiego w Pradze; Břetislav DANČÁK – Prorektor Uniwersytetu Masaryka w Brnie i przewodniczący Rady Programowej Forum Polsko-Czeskiego.
„Polska, Czechy i nowa geopolityczna oś Europy” to tytuł tekstu premiera Mateusza MORAWIECKIEGO. „Współpraca z Ukrainą, jej surowce, zasoby i przemysł, a także położenie geopolityczne to klucz do tego, by z Europy Środkowo-Wschodniej uczynić w niedalekiej przyszłości nowego silnego gracza na arenie światowej”. Wtóruje mu premier Czech Petr FIALA w artykule „Od wzajemnego szacunku do głębokiej przyjaźni”.
Wojna na Ukrainie w pełni pokazuje nasz najważniejszy, długofalowy, wspólny interes, jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa naszym narodom i całemu kontynentowi europejskiemu – pisze Petr FIALA.
“Embargo na ropę pozwoli zerwać z „ruskim mirem” – to tytuł eseju Piotra ARAKA, dyrektora Polskiego Instytutu Ekonomicznego.
“Musimy zablokować import zasobów energetycznych, stanowiących 57 proc. rosyjskiego eksportu. Kupując rosyjski węgiel, ropę naftową i gaz, Europejczycy pośrednio finansują wojnę Putina” – pisze Piotr ARAK.
W tym numerze „Wszystko co Najważniejsze” publikujemy także manifest prof. Ryszarda BUGAJA pt. „Czarne łabędzie”. Prof. BUGAJ podkreśla, że sprawne funkcjonowanie instytucji państwa w gospodarce wymaga możliwie konsekwentnego wyeliminowania selekcji kadr opartej na kryterium partyjnej lojalności oraz przedstawia listę zaleceń dotyczących przyszłego kształtu makroekonomicznych podstaw państwa, koniecznych do realizacji, aby stawić czoła wyzwaniom współczesności.
„Dlaczego głupiejemy i warczymy na siebie?” – to z kolei tytuł eseju, który publikujemy w tym numerze „Wszystko co Najwazniejsze”, a który ukazał się również na łamach amerykańskiego portalu „The Atlantic”. Autor tekstu to Jonathan HAIDT, psycholog społeczny w New York University Stern School of Business. Autor „The Righteous Mind” przedstawia w długim eseju wizję współczesnego świata, w którym „Zmęczona większość” ma już dość sporów i jest gotowa wysłuchać argumentów drugiej strony, aby znaleźć kompromis”. Artykuł Jonathana HAIDTA to opowieść o świecie nowych mediów, relacjach społecznych i historii.
Znajdujemy się w samym środku narastającego, nieustannego konfliktu: informacyjnej wojny światowej, podczas której podmioty państwowe, terroryści i ideologiczni ekstremiści wykorzystują używaną codziennie społeczną infrastrukturę do siania niezgody i podważania zaufania we wspólną rzeczywistość – pisze Jonathan HAIDT.
Wątek świata nowych mediów i związanych z nim wyzwań kontynuuje prof. Jeff JARVIS. W artykule „Postawmy na media wysokiej jakości. Na życie wysokiej jakości” ten intelektualista badający nowe media, obrońca Open Web postuluje: „Musimy pojąć, że zła mowa to nowy spam, i traktować ją z podobną pogardą, zwalczać tymi samymi narzędziami i odrzucać ją. I skierujmy światła na rzesze inteligentnych, mądrych, kreatywnych ludzi, którzy chcą być widziani i słyszani. Wspierajmy dobrą mowę.”
“Niszczenie najbardziej cennych zabytków kultury narodów było i jest celem prowadzonych działań militarnych. W Syrii, Iraku, na Bałkanach, dziś z kolei na Ukrainie” pisze prof. Michał KLEIBER, redaktor naczelny „Wszystko co Najważniejsze”, profesor zwyczajny w Polskiej Akademii Nauk i Kawaler Orderu Orła Białego w artykule: „Alert UNESCO dla Ukrainy”.
W dziale “Piękno Muzyki” Patrick JOVELL pisze o związkach Chopina ze Szwecją. „Chopin ma przyszłość, podczas gdy wątpliwe jest, czy Liszt, Thalberg i Döhler mają taką samą” – pisało jedno ze szwedzkich czasopism muzycznych” – czytamy w artykule „Szwedzki taniec ludowy, Chopin i królewski smak”.
Numer 41. miesięcznika “Wszystko co Najważniejsze” zamyka ważny esej Emmanuela MACRONA, pt. „Moja Francja”. Prezydent Republiki Francuskiej, który właśnie został wybrany na drugą kadencję wskazuje, że „Jest Francuzem ten, dla kogo równość jest zasadą nienaruszalną”. W swoistym credo tej prezydentury, przedłużonej decyzją wyborców o kolejne pięć lat, Emmanuel MACRON porusza także wątek Polski, wspominając o wybitnej polskiej noblistce, Marii Skłodowskiej-Curie.
„Maria Curie, z urodzenia Polka, przyniosła chlubę Francji dwoma Nagrodami Nobla, a później broniła naszej ojczyzny, lecząc rannych żołnierzy z okopów. Gambetta, Curie, a od zeszłego listopada także Josephine Baker spoczywają w Panteonie. Wszyscy troje na swój sposób mówią nam, że Francja jest wyborem.”