dziennikarstwo

Ze zwaśnienia żyje, on się zwaśnieniem żywi. On to zwaśnienie, ten niepokój, to wzajemne wkurzanie się jednych na drugich podtrzymuje. Dzięki zwaśnieniu publicysta może być na fali. Im zwaśnienie większe, tym jego fala wyższa.

Wielu ludzi na świecie nie czyta najlepszego dziennikarstwa. Czytają dziennikarstwo, które jest zwykłą propagandą – twierdzi Jason BURKE

Ideologia ponad prawdą. Świat służący do inkrustacji opowieści powodującej strach i obawy. Opowieści tym łatwiej uruchamianej, im mniej odbiorcy wiedzą o otaczającym świecie, im gorzej są zorientowani, im mniejsze potrzeby orientacji w świecie mają w sobie, im mniejsze aspiracje.

Drugi od początku konfliktu francuski dziennikarz zginął na Ukrainie. Informację tą podał gubernator obwodu ługańskiego, Serhij Hajdaj.

Najważniejszy dziś, najszerzej dyskutowany w Europie dokument dotyczący przyszłości dziennikarstwa. O błędach popełnianych dziś przez media; o cyfryzacji, która nie jest odpowiedzialna za kryzys mediów, ale która go wyostrzyła, wreszcie o czekającym media przewrocie kopernikańskim – powrocie do źródeł, do rozmowy z czytelnikami, nie reklamodawcami.

Słuchanie jest pierwszym nieodzownym składnikiem dialogu i dobrej komunikacji. Nie można komunikować się, jeśli najpierw się nie słucha, a bez umiejętności słuchania nie ma dobrego dziennikarstwa. Aby dostarczać rzetelnych, wyważonych i kompletnych informacji, trzeba słuchać przez długi czas. Aby zrelacjonować wydarzenie lub opisać rzeczywistość w reportażu, trzeba umieć słuchać, być gotowym także do zmiany zdania i modyfikacji własnych początkowych założeń.

Co stanie się z mediami, gdy z nowych technologii narodzą się kolejne technologie – szalone, z naszej dzisiejszej perspektywy wręcz nieprawdopodobne?

Musimy stworzyć internet nowej generacji, który nie tylko umożliwia rozmowę, ale umożliwia słuchanie, a następnie odnalezienie tego, co warto usłyszeć. Wtedy możemy rozpocząć pełną szacunku, świadomą i produktywną rozmowę. Zamiast narzekać na Facebook, który teraz mamy, stwórzmy jego następcę.

Jednym z głównych wyzwań współczesnej edukacji jest duchowość ludzi, których sposób myślenia zmienia się, ponieważ żyją w środowisku cyfrowym.

Kryzys w przemyśle wydawniczym niesie niebezpieczeństwo informacji tworzonych w redakcjach, przed komputerem, w agencjach, w sieciach społecznościowych, bez wychodzenia na ulice, bez «zdzierania butów», bez spotykania osób w celu poszukiwania historii czy zweryfikowania de visu niektórych sytuacji.

Dobrze zaprojektowana infografika nawet z zupełnie nieciekawego tematu potrafi zrobić atrakcję przyciągającą wzrok i wzbudzającą refleksje. W nieprzebranym gąszczu chaotycznych informacji docierających do nas każdego dnia rzut oka na ciekawą ikonografię skrótowo przedstawiającą jakiś interesujący nas temat jawi się nam często jako intelektualna ulga.

Znaczenie reportażu polega na podtrzymywaniu więzi społecznej, uświadamianiu, że człowiek jest bytem relacyjnym. Stymulując rozwój i podtrzymywanie więzi, reportaż odgrywa ważną rolę w integrowaniu społeczeństwa w procesie adaptacji jednostki w społeczeństwie.

Kryzys weryfikuje naszą rzeczywistość pod wieloma względami. Także pokazuje, gdzie media są potrzebne, a gdzie zastępują je obywatele lub – niestety – państwo

Jestem reporterem. Wierzę w reportaż. To moja wizja, pasja, obsesja. Reporterzy to dla mnie grupa odniesienia, mój cech, moja branża, mój styl życia. Czy mogę nazwać to powołaniem? Czy mam do niego wystarczające predyspozycje?

Kampanie narracyjne, walka o prawdę historyczną i kreatywne stosowanie polityki historycznej w mediach społecznościowych sprawiły, że stanęliśmy wobec ordynarnych w swoim wydźwięku działań. Kłamstwo staje się prawdą, a prawdę opowiada się jako kłamstwo, czego przykładem są chociażby ostatnie działania Kremla.

Podstawą agencji informacyjnej, medium, firmy, korporacji, która chce prowadzić swoją działalność w sposób innowacyjny, jest zróżnicowany i zgrany zespół.

Skoro wiara jest relacją, to jej głoszenie jest po prostu, tylko i aż, spotkaniem. Trzeba mówić z człowiekiem, a nie przemawiać do ludzkości. Karmić człowieka prawdą, a nie zapychać informacją.

Fottorino twierdzi, że prasa pisana przegrała krótki dystans, lecz wygra wyścig w dystansach długich. Pozwala na dłuższe skupienie bez przerywania reklamami. W końcu są ludzie, którzy nie chcą czytać samych sensacyjnych tytułów, do tego często niezgodnych z treścią artykułu. Zalew jednodniowych sensacji przykrył potrzebę przedstawienia długotrwałych trendów i podłoża zjawisk, lecz ciągle ona istnieje. Może dla węższego kręgu, lecz tym silniej.