COVID-19

Jesteśmy rozpuszczonymi i rozkapryszonymi dzieciakami nowoczesności, rozleniwionymi komfortem, który w naszym mniemaniu nam się należy. Chcemy konsumować nasze życie. Jesteśmy tchórzami bojącymi się samej idei ryzyka.

Ludzie wierzą zazwyczaj w te teorie spiskowe, które pasują do ich światopoglądu

The massive human domination of the planet now increasingly reveals its unintentional side-effects, revealing the progressive and optimistic visions of modernity as short-sighted, insensitive and ultimately destructive.

Kubańskie produkty biotechnologiczne, w tym szczepionki stosowane w programach szczepień dziecięcych, były eksportowane do 49 krajów już przed pandemią. Kuba nie kryje swoich planów, w ramach których jej szczepionki przeciw COVID-19 mają być eksportowane, nie tylko do zaprzyjaźnionych Wenezueli czy Iranu.

Objawy u dzieci zmieniały się w zależności od czasu trwania pandemii, wzrostu bądź spadku liczby zakażeń, poziomu zamknięcia, były silnie uzależnione od tego, czy nauczanie przebiegało w systemie stacjonarnym, czy zdalnym. Część dzieci i ich rodziców nawet w trakcie „twardego” lockdownu zgłaszała poprawę samopoczucia, co związane było z większą ilością czasu spędzanego razem, zacieśnianiem więzi.

Jedną z ważniejszych lekcji, jakie wynieśliśmy, jest przekonanie, że państwo musi mieć sprawne i skuteczne narzędzia, żeby realnie wzmacniać bezpieczeństwo swoich obywateli. Tylko w ten sposób będziemy zdolni realnie radzić sobie w kryzysie i być istotnym wsparciem dla sojuszników.

Cały system turystyczny za sprawą Covid-19 stanął i będzie miał spore trudności z ruszeniem od nowa. Pojawia się szansa, aby ruszył na nowych zasadach. Nadchodzi czas nowej turystyki, która pozwoli ukazać piękno naszej planety wszystkim jej mieszkańcom.

Nazywam się Dieudonné Kikalage Joël. Oto jak wygląda życie w afrykańskim obozie dla uchodźców podczas pandemii COVID-19.

Polska może odrzucić Europejski Fundusz Odbudowy, ale wiązałoby się to z ogromnymi stratami i politycznym ryzykiem. Gdyby tak się stało, to Bruksela znajdzie kreatywne rozwiązanie, które pozwoli wykorzystać środki z tego programu w innych krajach, a Polska pozostanie z niczym.

Przekazywania licencji nie powinny być traktowane jako złamanie praw patentowych, są one bowiem w pewnym stopniu rekompensowane finansowo, a przede wszystkim są wyrazem elementarnej etyki z jednej strony, a niezbędnym środkiem bezpieczeństwa dla zdrowia globalnej populacji z drugiej

Z dyskusją wokół szczepionek mamy do czynienia od ponad dwóch dekad. Temat bezpieczeństwa i etyczności wraca jak bumerang. Rozgrzewa tym bardziej, że strony sporu posługują się obrazowymi analogiami, które mają zohydzić drugą stronę. Trudno o bardziej jednoznaczny przykład, jak nauka powinna służyć ludzkości.

Pandemia niepostrzeżenie wsączyła truciznę w nasze życie społeczne. Nasiliła też działanie innych, wcześniej wsączonych „trucizn”. Należy do nich w pierwszym rzędzie deprecjacja ludzkiej śmierci, odebranie jej powagi, ale przede wszystkim pozbawienie jej wspólnotowego i rodzinnego wymiaru.

Pod względem liczby zakażeń koronawirusem Brazylia jest na niechlubnym drugim miejscu na świecie po Stanach Zjednoczonych, z ponad 12,2 mln potwierdzonych przypadków i ponad 300 tys. zgonów związanych z COVID-19.

Powszechnie uznawany dowód szczepienia dałby zaszczepionym możliwość powrotu do normalności sprzed pandemii.

Niektóre atrakcje w wesołym miasteczku nie są zalecane dla osób z chorobami serca. Przy wyjeździe do krajów tropikalnych wymagane są szczepienia. Człowieka ewidentnie chorego nie wpuszczą z innymi pasażerami do samolotu. Dlatego podejdźmy do sprawy spokojnie.

Chociaż spodziewamy się, że Polska wyjdzie z kryzysu związanego z pandemią koronawirusa z mniejszą liczbą blizn niż wiele innych krajów, analiza przeprowadzona przez OECD identyfikuje szereg głównych wyzwań dla polityk publicznych.

Rośnie dziś na świecie liczba osób uważających, że „życie w atmosferze zmian, a w warunkach pandemii w szczególności, jest przyszłością świata”.

Nie jest prawdą, że kryzys związany z COVID-19 wymaga od nas nowego kontraktu społecznego albo innego ułożenia relacji państwo – obywatel. Potrzeba, tylko i aż, wypracowania skuteczniejszych metod walki z przyszłymi pandemiami, doskonalszego zarządzania kryzysowego, lepszego planowania.