Wielka Brytania

Dalsza inwazja militarna Rosji na Ukrainę byłaby ogromnym błędem strategicznym i wiązałaby się z poważnymi kosztami dla rosyjskiej gospodarki, w tym skoordynowanymi sankcjami gospodarczymi ze strony sojuszników i partnerów, wymierzonymi w rosyjskie transakcje finansowe, aktywa i osoby fizyczne.

Podczas przemówienia wygłoszonego 21 stycznia 2022 r. w Instytucie Lowy’ego w Australii Minister Spraw Zagranicznych Wielkiej Brytanii Liz Truss powiadomiła o wstępnych planach utworzenia nowego trójstronnego sojuszu pomiędzy Wielką Brytanią, Polską i Ukrainą.

Choć obecny kryzys był dla UE sprawdzianem, Wielka Brytania nadal musi angażować się w debatę na temat większej europejskiej zdolności do działania.

W sposobie walki z pandemią widać zasadnicze różnice między Francją i Wielką Brytanią. Skąd się one biorą? To wynik procesów historycznych trwających od średniowiecza.

Wiele uwagi poświęcono dyplomatycznym skutkom porozumienia AUKUS. Pakt ten przynosi również znaczące korzyści strategiczne krajom członkowskim.

Asertywna polityka Chin w ostatnich latach wywołała wiele napięć. Bliska współpraca Australii, USA i Wielkiej Brytanii jest symptomem zmian, nie przyczyną.

USA i ich główni sojusznicy są zdeterminowani, by powstrzymać wzrost znaczenia Chin. Z kolei UE jest biernym obserwatorem, źle przygotowanym do geopolitycznej rywalizacji.

Śmierć Elżbiety II może stać się „końcem Imperium Brytyjskiego”, nawet w jego symbolicznym wymiarze. Jej następca nie zostanie z automatu głową Wspólnoty Narodów – pisze Łukasz JASINA

Na bilans brexitu jest stanowczo za wcześnie, jednak już dziś widać wyraźnie, że skrajne scenariusze pisane przez obie strony sporu o członkostwo Wielkiej Brytanii w UE nie sprawdziły się.

Niewielkiemu gronu konserwatywnych przeciwników polityki ustępstw nie tylko brakowało przywództwa i jedności, ale też wszelkie próby zdecydowanego sprzeciwu wobec Chamberlaina z coraz większą mocą likwidował potężny aparat partyj­ny torysów.

Socjalistyczny cud Izraela okazał się mirażem, Indie odrzuciły socjalistyczną ideologię, wybierając gospodarkę opartą w większym stopniu na wolnym rynku, a Wielka Brytania dała całemu światu przykład, stawiając na prywatyzację i deregulację. Bez względu na to, czy mówimy o kraju rolniczym z populacją 1,3 miliarda ludzi, czy małym bliskowschodnim kraju zamieszkanym przez wybitnie inteligentny naród, od socjalizmu zawsze lepszy jest kapitalizm.

Choć byłem żarliwym eurosceptykiem, dochodzę do wniosku, że opuszczenie Unii Europejskiej było straszną pomyłką.

Dobra wiadomość jest taka, że nie musimy szukać nowego słowa na określenie kolejnego etapu w naszych relacjach – ono już istnieje. Tym słowem jest przyjaźń.

Niemalże dekada starań polskich Żydów o szersze uchylenie drzwi do Palestyny przez Brytyjczyków okazała się bezskuteczna.

Kiedy zastanawiamy się nad naszą obecną sytuacją, w sposób naturalny przenosimy się myślą czterdzieści lat wstecz, kiedy zdawało się, że prawica ponownie triumfuje. Także wtedy odnosiło się wrażenie, że to globalny ruch: Ronald Reagan w USA, Margaret Thatcher w Wielkiej Brytanii.

Nie jest zaskoczeniem, że dwa kraje, które wywołały najbardziej znaczące wstrząsy polityczne w ostatnich latach (Wielka Brytania i USA – brexit i wybór Donalda Trumpa), to te, które dotychczas znajdowały się w awangardzie globalizacji.

Wśród polskich badaczy na emigracji prawie 47 proc. deklaruje, że definitywnie lub prawdopodobnie do kraju nie wróci. Niskie zarobki, hermetyczność środowiska, wszechogarniająca biurokracja. To grzechy główne polskiej akademii wskazywane przez polskich naukowców w kraju i tych za granicą. Sytuacja rodzinna i przywiązanie do Polski to najczęstsze powody, dla których naukowcy zostają w kraju bądź do niego wracają.

Ponad milion osób – Polacy są największą mniejszością narodową w tym kraju, znacznie wyprzedzając Rumunów, Irlandczyków czy Włochów. Język polski jest dziś drugim najczęściej używanym językiem na Wyspach.

Warto spojrzeć, jak barometry poparcia dla idei Unii Europejskiej zaczęły pikować w ostatnich latach. Unia nie będzie w negocjacjach równym partnerem: to wbrew jej własnym interesom, gdyż boi się wzniecenia kolejnych emocji prowadzących do opuszczania jej struktur przez inne państwa.

Europa nie jest już tym samym kontynentem, który po dwóch wojnach był ostoją spokoju. Dziś wyjeżdżając z danego kraju mamy coraz częściej świadomość, że gdy wrócimy tam po raz kolejny, odwiedzane przez nas miejsca już nie będą takie same.